Rapper en jeugdwerker Fatih De Vos: ‘In het Citadelpark vonden mijn vrienden en ik rust’

© DEBBY TERMONIA

Fatih De Vos groeide op in een flat zonder tuin, net als ruim een kwart van alle Vlamingen. Dit jaar wendt Maai Mei Niet de blik naar het groen in onze steden.

‘Ik ben van ’t Rabot, een wat moeilijke wijk in Gent. Samen met mijn moeder leefde ik er op de vierde verdieping van een van de beruchte woontorens. Als kind speelde ik op het aanpalende grasveldje. We voetbalden er, met goals die we zelf maakten en tussen de injectienaalden – eind jaren tachtig, begin jaren negentig was heroïne een plaag in Gent.

‘Toen ik ouder werd, trokken wij verder weg. In de zomer gingen we zwemmen in de Blaarmeersen − ik rap daarover in mijn nummer 9000. Wij hadden geen centen om op vakantie te gaan, het provinciaal domein was een lifesaver voor gasten zoals ik. Nu is het daar veel strenger geworden, ze hebben het domein omheind en de identiteitscontroles zijn behoorlijk repressief. Ik snap dat, het is veiliger geworden, maar dat mes snijdt aan twee kanten. Veel gasten uit Brussel die níks misdaan hebben, zijn er de dupe van.

‘Als wij gewoon wilden hangen, gingen we naar een van de parken in de stad. Meestal kon je ons in het Citadelpark treffen. Hier vonden we de rust die we in onze eigen buurt niet vonden. Als je zeventien, achttien bent, wil je al eens een jointje paffen. Dat doe je het best niet in je eigen buurt, waar iedereen je kent. (lacht) Veel van mijn jeugdherinneringen zijn aan dit park verbonden. Herinneringen aan mooie momenten, en ook aan minder mooie momenten. Lief en leed heb ik gedeeld in het Citadelpark.

Het provinciaal domein was een lifesaver voor gasten zoals ik.

‘Ik kan een duif van een uil onderscheiden, en ik weet dat een spar geen eik is, maar veel meer weet ik niet over de natuur. Maar het boeit me wel, ik ben aan het experimenteren met potplanten, het fascineert me hoeveel toewijding daar komt bij kijken. Als jeugdwerker en socioloog weet ik dat groen extreem belangrijk is. Niet alleen voor jongeren, maar voor iedereen.

‘Tijdens de lockdowns is dat op een pijnlijke manier naar boven gekomen. ‘Blijf in uw tuin’, zeiden veel ministers, maar in een stad als Gent hebben ik-weet-niet-hoeveel mensen daar geen boodschap aan. Daarom zijn parken als dit zo cruciaal. Met het oog op de klimaatopwarming, en tegen luchtvervuiling. Ik las onlangs in een Amerikaanse studie dat steden met veel groen blijkbaar ook veiliger zijn. Hoe meer parken, hoe minder inbraken en geweld.’

Schrijf u hier in voor Maai Mei Niet 2024: Knack.be/maaimeiniet/

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Partner Content