Jong Talent: Eman Verrelst (24) maakt nieuwe tassen van oude springkastelen

‘Ik heb altijd potentieel gezien in gebruikte materialen’, zegt ondernemer Eman Verrelst, die naar eigen zeggen een fascinatie heeft voor het recyclen van oude dingen.

‘Als kind kreeg ik van mijn moeder te horen dat ik nooit voor me keek, maar altijd naar de grond. Toen al was ik de hele tijd op zoek naar materialen waarmee ik iets kon doen. In de lagere school maakte ik van kledij uit de kringwinkel nieuwe stukken, in het middelbaar vervaardigde ik uit een duizendtal sigarettenpeuken een kostuum – Pommelien Thijs heeft het gedragen voor een shoot. En van een honderdtal boeken maakte ik een fauteuil. Creatief omgaan met bestaande materialen heeft er altijd wel ingezeten.’

Toen Verrelst voor de verjaardag van een vriendin van een oude boksbal een rugzak maakte, haalde ze daar veel voldoening uit. ‘Online ging ik op zoek naar soortgelijk materiaal, en stootte ik op een advertentie van een springkasteelfabrikant die van zijn inboedel af moest. Ik nam zijn pvc-rollen over en begon aan wat later het Eman Project zou worden.’

Intussen maak je uitsluitend tassen van oude springkastelen. Hoe vind je die?

Eman Verrelst: Eigenlijk vinden die springkastelen mij. (lacht) Mensen komen via via bij mij terecht, en ze vinden het fijn dat ik hun ongebruikte springkastelen een nieuw leven kan geven. Je zou mijn tuin eens moeten zien, dat is intussen een soort kerkhof voor springkastelen – een heel vrolijk kerkhof.

1/3

2/3

3/3

1/3

2/3

3/3

Hoe ga je te werk?

Verrelst: Eerst haal ik de springkastelen uit elkaar, en dat werk is zo intensief dat het me niet verbaast dat ik weinig concurrentie heb. Daarna maak ik alle afzonderlijke stukken met de hand schoon en kan het maakproces beginnen. Uit één springkasteel maak ik gemiddeld zo’n 75 tassen.

Je maakt geen promotie voor het Eman Project. Heb je werk genoeg?

Verrelst: Al sinds ik mijn eerste rugzakken vervaardigde, en die op mijn Instagram-account deelde, stroomden de vragen binnen. Ik heb het geluk dat ik kan teren op mond-tot-mondreclame, vermoedelijk omdat de tassen die ik maak opvallen door de kleurencombinaties. Het is duidelijk dat ik mag werken voor een heel dankbaar publiek.