JA

Volgens de Wooncode moet wie een sociale woning wil betrekken zich bereid verklaren Nederlands te leren. In het Vlaams Parlement diende Groen! een voorstel van decreet in om die vereiste de schrappen. Waarom?

Toen ik minister van Gelijke Kansen was, heb ik het decreet over verplichte inburgering geschreven en heb ik veel geld vrijgemaakt voor cursussen Nederlands. Dat wie in Vlaanderen woont Nederlands kent, vind ik dus belangrijk. Maar grondrechten, zoals het recht op wonen of het recht op een leefloon, koppelen aan een taaltest, gaat mij te ver. Er is geen enkel Europees land dat taalkennis koppelt aan grondrechten. Ik heb begrip voor de situatie van de Vlaamse Rand, maar dit is slecht voor ons imago. In Sint-Genesius-Rode is een Franstalige projectontwikkelaar een domein aan het verkavelen met 300 woningen. De bedreiging van de verfransing is daar stukken groter dan in Vilvoorde, waar het om slechts vijftien sociale woningen gaat. Er moet respect zijn voor het Nederlands, maar het vrijwaren van grondrechten lijkt me symbolisch belangrijker. Ik acht de kans niet groot dat ons voorstel zal worden goedgekeurd, maar we willen het debat opnieuw voeren. De Wooncode was goed bedoeld. Zijn er nu niet een aantal onvoorziene neveneffecten? Daarover willen wij de standpunten kennen, zeker die van de andere progressieve partijen.

Onlangs stelde Flor Orij van de afdeling Groen! Limburg datu van Groen! te veel een stadspartij hebt gemaakt. Nu is er opnieuw een interne tegenstelling.

De Limburgse afdeling heeft zich onmiddellijk van Flor Orij gedistantieerd. Ik vind dat we als partij de discussie over de Wooncode op een volwassen manier moeten kunnen voeren. Van mening verschillen, dat is de essentie van democratie. Belangrijker dan de tegenstelling binnen onze partij, is het meningsverschil over de Wooncode in heel Vlaanderen. Laten we het dáár maar over hebben.

De Vlaamse Wooncode vraagt van kandidaten voor een sociale woning de bereidheid om Nederlands te leren. Vilvoorde gaat een stap verder: alleen wie slaagt in een taaltest, kan een sociale woning kopen. Een sociale maatregel, zegt u?

Het is de bedoeling om vijftien woningen in achtergestelde wijken ter beschikking te stellen aan Vilvoordenaars. Omdat we niet willen dat ze worden gekocht door huisjesmelkers, promotoren of speculanten – die vaak Franstalig zijn -, hebben we een regeling uitgewerkt die ervoor zorgt dat we ons beoogde doelpubliek bereiken. De taaltest is een integratiemaatregel, want om goed te kunnen samenleven moet je elkaar kunnen verstaan. Bovendien kampt Vlaams-Brabant met een hoge werkloosheidsgraad en blijkt dat de helft van de werklozen geen werk heeft omdat ze maar één taal spreken. Wie hier een huis koopt, moet de overheid kunnen begrijpen. Iedereen is welkom, maar de bestuurstaal in Vilvoorde is het Nederlands. Het gaat trouwens niet om een ‘examen’ maar om een ’test’, die we organiseren samen met het Huis van het Nederlands. We verwachten maar een minimale basiskennis, over dagdagelijkse dingen. Een test zal de verfransing niet terugdringen, maar is een symbolische eis tot respect.

Discriminatie op grond van taal, zeggen critici.

Ik ben geen jurist, maar ik ben het daar niet mee eens. Wie veel verdient, komt evenmin in aanmerking. Is dat ook discriminatie? Over een maatregel die twee maanden geleden in de gemeenteraad is gepasseerd, wordt nu een hetze gemaakt in de pers. Ik wil de partij absoluut geen schade berokkenen maar wie in de Vlaamse Rand leeft, heeft nu eenmaal andere ervaringen dan wie in Gent, Hasselt of Antwerpen woont. Vooraleer Groen! het voorstel indiende in het Vlaams Parlement heb ik met de partijtop contact gehad en heb ik de situatie hier toegelicht. Toch heeft men die persmededeling verspreid. Ik betreur dat.

NEE

Volgens de Wooncode moet wie een sociale woning wil betrekken zich bereid verklaren Nederlands te leren. In het Vlaams Parlement diende Groen! een voorstel van decreet in om die vereiste de schrappen. Waarom?

Toen ik minister van Gelijke Kansen was, heb ik het decreet over verplichte inburgering geschreven en heb ik veel geld vrijgemaakt voor cursussen Nederlands. Dat wie in Vlaanderen woont Nederlands kent, vind ik dus belangrijk. Maar grondrechten, zoals het recht op wonen of het recht op een leefloon, koppelen aan een taaltest, gaat mij te ver. Er is geen enkel Europees land dat taalkennis koppelt aan grondrechten. Ik heb begrip voor de situatie van de Vlaamse Rand, maar dit is slecht voor ons imago. In Sint-Genesius-Rode is een Franstalige projectontwikkelaar een domein aan het verkavelen met 300 woningen. De bedreiging van de verfransing is daar stukken groter dan in Vilvoorde, waar het om slechts vijftien sociale woningen gaat. Er moet respect zijn voor het Nederlands, maar het vrijwaren van grondrechten lijkt me symbolisch belangrijker. Ik acht de kans niet groot dat ons voorstel zal worden goedgekeurd, maar we willen het debat opnieuw voeren. De Wooncode was goed bedoeld. Zijn er nu niet een aantal onvoorziene neveneffecten? Daarover willen wij de standpunten kennen, zeker die van de andere progressieve partijen.

Onlangs stelde Flor Orij van de afdeling Groen! Limburg datu van Groen! te veel een stadspartij hebt gemaakt. Nu is er opnieuw een interne tegenstelling.

De Limburgse afdeling heeft zich onmiddellijk van Flor Orij gedistantieerd. Ik vind dat we als partij de discussie over de Wooncode op een volwassen manier moeten kunnen voeren. Van mening verschillen, dat is de essentie van democratie. Belangrijker dan de tegenstelling binnen onze partij, is het meningsverschil over de Wooncode in heel Vlaanderen. Laten we het dáár maar over hebben.

De Vlaamse Wooncode vraagt van kandidaten voor een sociale woning de bereidheid om Nederlands te leren. Vilvoorde gaat een stap verder: alleen wie slaagt in een taaltest, kan een sociale woning kopen. Een sociale maatregel, zegt u?

Het is de bedoeling om vijftien woningen in achtergestelde wijken ter beschikking te stellen aan Vilvoordenaars. Omdat we niet willen dat ze worden gekocht door huisjesmelkers, promotoren of speculanten – die vaak Franstalig zijn -, hebben we een regeling uitgewerkt die ervoor zorgt dat we ons beoogde doelpubliek bereiken. De taaltest is een integratiemaatregel, want om goed te kunnen samenleven moet je elkaar kunnen verstaan. Bovendien kampt Vlaams-Brabant met een hoge werkloosheidsgraad en blijkt dat de helft van de werklozen geen werk heeft omdat ze maar één taal spreken. Wie hier een huis koopt, moet de overheid kunnen begrijpen. Iedereen is welkom, maar de bestuurstaal in Vilvoorde is het Nederlands. Het gaat trouwens niet om een ‘examen’ maar om een ’test’, die we organiseren samen met het Huis van het Nederlands. We verwachten maar een minimale basiskennis, over dagdagelijkse dingen. Een test zal de verfransing niet terugdringen, maar is een symbolische eis tot respect.

Discriminatie op grond van taal, zeggen critici.

Ik ben geen jurist, maar ik ben het daar niet mee eens. Wie veel verdient, komt evenmin in aanmerking. Is dat ook discriminatie? Over een maatregel die twee maanden geleden in de gemeenteraad is gepasseerd, wordt nu een hetze gemaakt in de pers. Ik wil de partij absoluut geen schade berokkenen maar wie in de Vlaamse Rand leeft, heeft nu eenmaal andere ervaringen dan wie in Gent, Hasselt of Antwerpen woont. Vooraleer Groen! het voorstel indiende in het Vlaams Parlement heb ik met de partijtop contact gehad en heb ik de situatie hier toegelicht. Toch heeft men die persmededeling verspreid. Ik betreur dat.

opgetekend door jan jagers