De 21e editie van de Trends Top 30.000 is te koop. Een schat van informatie over het bedrijfsleven in België.

De Trends Top 30.000 bevat 2000 pagina’s gegevens over bedrijven, economische sectoren, doorlichtingen, rangschikkingen et cetera – vier kilogram papier plus cd-rom. Aan de uitgever van het titanenwerk, Tony Coenjaerts, drie algemene vragen.

Welke tendensen in de Bel- gische economie nemen we mee naar 2006?

TONY COENJAERTS: Grote bedrijven herstructureren en slanken af. Daar verliezen we dus werkgelegenheid. Het zijn de kmo’s die nieuwe werkgelegenheid zullen moeten creëren. Gelukkig telt België veel kmo’s, dus die kunnen het banenverlies in de grote ondernemingen wel compenseren. Als 10.000 kleine bedrijven elk twee personen in dienst nemen, dan heb je er toch alweer 20.000 banen bij.

Bij de grote bedrijven ging Volvo-Gent tegen de algemene trend in en nam 1500 mensen in dienst, van wie een derde interim-personeel. Die aanwerving van tijdelijk personeel en de productiestijging van meer dan 50 procent bij Volvo-Gent (246.000 auto’s met 4600 personeelsleden in 2004) viel bijzonder op in de tanende autosector. We maakten in 2004 in België nog maar 900.000 wagens per jaar, tegenover meer dan een miljoen een paar jaar eerder. En de productiviteit per werknemer stijgt door de technologische vooruitgang, dus hebben we almaar minder werkkrachten nodig. Vandaar de ongerustheid bij Volkswagen in Vorst, bij Ford in Genk en bij General Motors in Antwerpen.

Hoe komt het dat de conjunctuur in België de voorbije jaren beter uitviel dan in de buurlanden?

COENJAERTS: De groei van ons bruto binnenlands product lag boven het Europese gemiddelde omdat de consument de economie heeft aangezwengeld. De verbruiker is in 2003 en 2004 meer gaan uitgeven dan tevoren. In 2004 is dan ook één procent minder gespaard. Je kunt niet blijven sparen, op zeker ogenblik moet die nieuwe auto toch worden aangeschaft. Voorts is er veel geld van Belgen uit het buitenland naar ons land teruggestroomd door het aanbod van de eenmalig bevrijdende aangifte (de zogenaamde fiscale amnestie). Maar niet alles is via de officiële weg gerepatrieerd. Er kwamen nogal wat briefjes van 500 euro van overal aandwarrelen. Hoe dan ook is veel van het getransfereerde geld in België uitgegeven. Daarbovenop heeft Vlaanderen zijn heffingstarief op onroerende schenkingen fors verlaagd: 3 procent voor schenkingen in rechtstreekse lijn en tussen echtgenoten of samenwonenden; 7 procent voor schenkingen aan andere personen. Vroeger gebeurden veel overdrachten in het zwart, zodat sommige kinderen zich benadeeld voelden. Vlaanderen heeft dat subtiel geregeld met de geregistreerde schenkingen.

Zogenaamde ‘goede huisvaders’ belegden vroeger in Electrabel, dat zopas van de beurs is verdwenen, overgenomen door de Franse groep Suez. Heeft dat invloed op de Belgische economie?

COENJAERTS: Ik heb me altijd afgevraagd waarom België vijftien jaar geleden Electrabel, samen met de Generale Maatschappij, uit handen heeft gegeven. Electrabel maakte over de jongste vijf jaar beschouwd 100 miljoen frank nettowinst per dag: 2,5 miljoen euro per dag, een ontzettend bedrag. Tot voor kort had Electrabel 50 procent Belgische aandeelhouders, nu verhuist de volle 100 procent naar Parijs.

Samengesteld door Frans Vuga