Leven in 2021: waarom jij vindt dat de pedagogische tik niet verboden mag worden
Prille dertiger Elisabeth Lucie gidst u wekelijks door de do’s, de don’ts en de what the fucks van deze verwarrende tijden.
In oplopende volgorde van eerlijkheid:
– Jij hebt als kind heel wat tikken, kletsen, stompen en bitch-slaps te verduren gekregen, en jij hebt er niks aan overgehouden. *
– Je bent het beu dat zo veel dingen plots niet meer mogen. Je kunt nu zo onvoorbereid geen andere voorbeelden geven, maar naar wat jij van je zorgvuldig uitgekozen vrienden hoort, wordt tegenwoordig alles verboden. Binnenkort mogen we niks meer, behalve omgaan met elkaar op een beschaafde, legale manier. Saai.
– What happensachter gesloten deuren, stays achter gesloten deuren. Je tapijt staat bol van de familiegeheimen die eronder liggen, en dat zou je graag zo houden.
– Je maakt je zorgen over de prioriteiten van justitie. Als die zich ook al gaan moeten bezighouden met wat er bij de mensen thuis gebeurt, wanneer is er dan nog tijd om te kijken naar misdaden die zich in het openbaar afspelen? Want dat is wat er gaat gebeuren als de pedagogische tik verboden wordt: alle rechters en alle politieagenten zullen elke dag bij alle Belg aanbellen om te checken of er geen tik uitgedeeld wordt. Yep, die informatie is helemaal correct.
– Je gelooft oprecht dat een pedagogische tik bijdraagt aan een gelaagde en geslaagde opvoeding. Anders zou het woord ‘pedagogisch’ er niet voor staan; dat staat daar niet voor niets. Het werkt. Net als de pedagogische silent treatment, het pedagogische drie uur opsluiten in de slaapkamer, en de pedagogische overdracht van al je eigen angsten en trauma’s. Iemand zin in een pedagogisch middagpintje?
– De tikken die jij geregeld kreeg, waren het dichtst dat je als kind kwam bij affectie krijgen. Een aanraking van een ouder, welke dan ook, koesterde je als was het een exclusief Mario Bros-spel in de originele verpakking of een ander eightiescliché. Dat is heel triest en het spijt me voor je. (Dat is een voorbeeld van wat we ‘empathie’ noemen.)
– Je weet soms niet hoe je je kinderen in het gareel moet houden (sinds hen letterlijk in een gareel houden verboden werd door de sissy-maatschappij) en dat valt te begrijpen. Maar in plaats van te zoeken naar alternatieven of een minimum aan zelfzorg te doen zodat je de wereld en alle roepende kinderen in die wereld wat beter aankunt, hou jij graag vast aan hoe men het vroeger deed. Je karnt niet voor niets nog elke dag je eigen boter.
– Je bent graag contrair.
* Behalve een agressieprobleem, een gapend gebrek aan empathie, de onmogelijkheid om je emoties te uiten met woorden, en de behoefte om jezelf te bewijzen als een man in de klassieke (lees: toxische) zin van het woord die zelf niet om een bitch-slap verlegen zit.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier