Thomas Villa (N-VA)

‘Jongeren, blijf jullie engageren’

Thomas Villa (N-VA) Parlementair medewerker N-VA en secretaris Jong N-VA

‘Gisteren veroorzaakte een jonge vrouw op Twitter wat deining omdat ze als maatschappelijk geëngageerde jongere het social mediateam van de VRT gaat versterken. Een politieke overtuiging staat een professionele en onpartijdige werkhouding nochtans niet in de weg. Ze verdient dan ook het voordeel van de twijfel.’

Wie zich engageert voor een jongerenpartij, een middenveldorganisatie of pakweg het bestuur van een sportclub, groeit als persoon. Je leert er je gedrevenheid en idealisme kanaliseren om je vereniging vooruit te helpen en verandering te brengen. Je leert verantwoordelijkheid opnemen, samenwerken en draagvlak zoeken voor je ideeën. Je komt in aanraking met nieuwe mensen en overtuigingen en verbreedt zo je blik. In een (jeugd)vereniging krijg je de kans om die vaardigheden te ontwikkelen in een zelfgekozen omgeving, met de ruimte om fouten te maken en daaruit te leren.

‘Jongeren, blijf jullie engageren’

Die competenties zijn stuk voor stuk toepasbaar in zo goed als elke job. Welke werkgever is níét op zoek naar gedreven mensen, iemand die zich wil inzetten voor een gemeenschappelijk doel, die niet op een uur meer of minder kijkt, en die goed in team kan werken? Toch bestaat er een zekere terughoudendheid om mensen met een uitgesproken engagement aan te werven. Niet zozeer omwille van een bepaalde overtuiging, maar gewoon omwille van het feit dat een kandidaat actief is binnen de politiek, of een andere middenveldorganisatie.

Op zich is het niet onlogisch dat een werkgever zich afvraagt of een sollicitant in het bedrijf zou passen. Elk bedrijf heeft eigen waarden en een eigen bedrijfscultuur. Er moet een match zijn tussen werkgever en werknemer, anders blijft de relatie niet duren.

Maar een persoonlijke mening staat een professionele houding en onpartijdigheid in het uitoefenen van je job niet in de weg. Dat bewijzen de duizenden mensen die zich in Vlaanderen engageren. Niet elk van hen maakt van zijn engagement zijn beroep. De overgrote meerderheid heeft een ‘gewone’ baan en dat loopt (doorgaans) zonder problemen. Waarom zouden jonge mensen dat dan niet kunnen? Geef hen het voordeel van de twijfel en ze kunnen je verrassen.

Het proces van een aanwerving lijkt soms een beetje op Tinder. Je krijgt niet meer dan een beperkte beschrijving, een CV, te zien. Is de foto bijgewerkt? Is alle info volledig waar? Swipe je naar links, of swipe je naar rechts? Je kan dan een gesprek aangaan, maar eigenlijk weet je nooit op voorhand welk vlees je in de kuip hebt. Een inschatting maken op basis van een CV of een Tinderprofiel is niet evident. Ervaringen, bijvoorbeeld in het verenigingsleven, onderscheiden je van de rest.

Een persoonlijke mening staat een professionele houding en onpartijdigheid in het uitoefenen van je job niet in de weg

De positieve aspecten van een maatschappelijke engagement worden echter onder druk gezet door, onder andere, ‘Twittertrolls’ die werkgevers bij de minste onenigheid mee de modderpoel insleuren. Het moet niet verbazen dat dat een effect heeft op de kansen bij sollicitatie. Zo wordt een negatieve spiraal ingezet. Werkgevers zijn minder bereid om mensen met een engagement aan te nemen. Jongeren gaan als reactie minder makkelijk een engagement opnemen, uit schrik om moeilijk aan werk te raken. Talent van jongeren gaat verloren.

Maar we kunnen ook kiezen voor een positieve spiraal. We kunnen kiezen om jongeren te stimuleren om zichzelf te ontplooien en zich in te zetten voor anderen. Werkgevers kunnen hun talenten erkennen, ze kansen en vertrouwen geven.

Daarom mijn boodschap aan alle jongeren: zet je in voor wat je belangrijk vindt. In de politiek, of daarbuiten. Heb vertrouwen dat een toekomstige werkgever ons daar niet voor zal straffen, maar naar waarde zal schatten. Laat je stem horen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content