In een gesprek met Knack plaatst Wouter Vandenhaute, baas van Flanders Classics, vraagtekens bij de toekomst van Wevelgem als aankomstplaats voor Gent-Wevelgem. Hij heeft ook zijn bedenkingen bij het strenge antidopingbeleid.
Met de Omloop Het Nieuwsblad trekt het Vlaamse wielervoorjaar zich volgende zaterdag weer op gang. De laatste 50 kilometer lopen dit jaar langs het parcours van de Ronde van Vlaanderen, toen die nog over Muur van Geraardsbergen en de Bosberg trok. Het is een zoveelste ingreep in het Vlaamse wielervoorjaar, dat sinds 2010 nagenoeg volledig in handen is van Woestijnvisbaas Wouter Vandenhaute.
De ASO heeft niet de visie of de wil om de sport vooruit te laten gaan
Ook bij de overige wedstrijden van Flanders Classics staan nog veranderingen op til. Zo plaatst Vandenhaute vraagtekens bij de toekomst van Wevelgem als aankomstplaats voor Gent-Wevelgem. ‘Voor mij kan het debat daarover gevoerd worden. Is Wevelgem als aankomstplaats wel wezenlijk voor Gent-Wevelgem? Meer nog: is de naam ‘Gent-Wevelgem’ wezenlijk voor die koers? Voor mij is Gent-Wevelgem: waaiers, de kuststreek, de Moeren, het Heuvelland en de herdenking van de Groote Oorlog.’
Toch is Vandenhaute nog steeds kritisch voor de toestand van het wielrennen. Grote schuldige daarbij is Tourorganisator ASO. ‘Zij blokkeren elke grote vernieuwing,’ sakkert Vandenhaute. ‘De ASO heeft niet de visie of de wil om de sport vooruit te laten gaan. Ze zijn doodsbang om bij een fundamentele hervorming hun macht kwijt te spelen. De dag dat de ASO bereid is om de wielersport te moderniseren, is het gebeurd.’
Op organisatorisch vlak laakt Vandenhaute vooral de overvolle kalender. Er zullen onvermijdelijk koersen moeten geschrapt worden, vindt Vandenhaute. ‘Neem Tirreno-Adriatico, Parijs-Nice, de Ronde van Romandië of de Grote Prijs van Plouay: dat zijn stuk voor stuk wedstrijden die kunstmatig in leven worden gehouden, terwijl ze al lang geschrapt hadden moeten zijn. De ASO houdt tal van Franse wedstrijden in leven om de kalender te blijven controleren, de RCS (de organisator van de Giro, nvdr.) doet hetzelfde in Italië. En dan heb je nog wedstrijden in China, Oman, Qatar en Argentinië waarin niemand geïnteresseerd is. De wielersport heeft een ziekelijke hang naar traditie, ze wil maar niet met het verleden breken.’
