Zanger Stromae, in Humo
‘Arno en ik hebben elkaar leren kennen toen ik Putain Putain coverde voor de Franse televisie. Ik durf te zeggen dat hij een vriend is geworden. Ik mag hem tonton noemen, en daar ben ik oprecht trots op. Het zinnetje ‘‘k En een kleintje/ Mo ’t schiet verre’ heb ik in mijn cover toen niet gezongen, nee. Mijn kennis van de Vlaamse dialecten reikt niet zo ver dat ik dat zonder schaamte en zonder fouten kan uitspreken.’
Regisseur Jan Decorte, in De Standaard
‘Hij kan zo teder zijn in een lied. Het mirakel van Arno vind ik dat hij bij herhaling meent wat hij zegt en doet. Telkens als hij Les yeux de ma mère zingt, meent hij dat voor honderd procent. Hij is ongelooflijk gefocust als hij optreedt. En tegelijk entertaint hij de mensen. Ik heb het nooit meegemaakt dat een zaal zich tegen hem keerde. Het is amusement met inhoud, en durf. Hij heeft een volkse intelligentie die je vandaag bijna niet meer vindt.’
Zijn ex Marie-Laure Béraud, in De Standaard
‘Hij kan heel moeilijk zeggen wat hij écht voelt, en wilde nooit zijn ongelijk toegeven. Het is niet ongewoon bij mannen. Arno heeft een heel progressief imago, maar hij heeft ook een klassieke kant. Hij is eigenlijk een conventionele vent, die elke dag kranten leest en nooit de ster uithangt. Hij is op zijn best op het podium. Ik denk dat hij zich daar ook het best voelt.’
Filmregisseur Dominique Deruddere, in Het Laatste Nieuws
‘Ik was lang Arno’s buurman. Op een dag was er ingebroken bij mij, Arno was op tournee. Ik had zijn sleutel, en de rechercheur vroeg of hij bij Arno mocht binnenkijken. Hij zette één stap in de flat en zei: “Ai, ze hebben alles leeggehaald.” Maar nee, zo wás Arno’s appartement. Matras op de grond, amper meubelen en alles overhoop. Hij trekt zich dat allemaal niet aan.’
Zanger Frank Vander Linden, in Gazet van Antwerpen
‘Het interessante aan Arno schuilt in zijn contradictie. Voor veel mensen is hij de in de goot liggende bluesman die veel uitgaat, veel drinkt en daardoor ook de verhalen van dat wereldje goed kan vertellen. Maar hij was ook de eerste muzikant die ik kende die een gsm bezat. Dat maakt Arno tot wie hij is, een zeer fascinerend en interessant iemand.’
Journalist Marc Didden in Gazet van Antwerpen
‘Hij is een heel beminnelijk man, en veel gecultiveerder dan hij laat uitschijnen. Arno is een zoeker, iemand die alles wil weten. Hij is net genoeg een cultheld om nog zijn zin te doen. In Frankrijk zou hij een superster kunnen zijn, maar hij weet dat hij dan zijn identiteit zou verliezen. Op tournee verlangt hij al de derde dag naar zijn straat, om met zijn vrienden een pint te pakken.’
Zangeres Melanie De Biasio in De Morgen
‘Hij was een oude bluesman, onze Tom Waits. Geen crooner die een rol speelt, geen geformatteerde paljas, maar een brute diamant. Arno is als een stuk zwarte kool uit onze terrils. Hij kan er heel onaangenaam uitzien, maar hij is tendre.’
Zanger David Bowie op een concert in Parijs
‘I like your music.’
Frans acteur Michel Piccoli, in Humo
‘Arno lijkt de rockmuziek zelf te hebben uitgevonden. Een nieuwe spontaniteit, een nieuwe kracht, een nieuwe tederheid ook. Want onder zijn krachtige verschijning van een in het zwart geklede man gaat een onvoorstelbare zachtzinnigheid schuil.’
