Integreer ons leger in een leger der Lage Landen en investeer er meer in

N-VA’ers Theo Francken en Karolien Grosemans willen meer investeringen in ons leger, dat bovendien moet geïntegreerd worden in een leger der Lage Landen. ‘De alarmkreten uit de academische, de militaire en de politieke wereld hebben de teloorgang van de afgelopen jaren niet kunnen stoppen.’

Het gaat niet goed met ons leger. Hadden we dit dan niet zien aankomen? Jawel, Iedereen weet hoe erg onze defensie eraan toe is maar de regeringspartijen hebben ervoor gekozen om de andere kant op te kijken. De academische wereld, het leger én het politieke halfrond hebben de laatste jaren aan de alarmbel getrokken, tevergeefs. De woestijn raakt stilaan overbevolkt met klokkenluiders die geen oren vinden om hun waarschuwingen te aanhoren.

Schaduw

In de acht jaar dat Pieter De Crem(CD&V) als minister van Defensie aan het roer stond, is de situatie binnen het leger aanzienlijk verslechterd. De investeringen halveerden tot een beschamende 5 procent van het defensiebudget, en de personeelskost steeg, ondanks alle maatregelen, verder. Op 15 jaar tijd verlieten 15.000 van de 47.500 personeelsleden het leger. Ook de budgetten volgden een gelijkaardige evolutie en verminderden met ongeveer een derde. Langzaam maar zeker verschrompelde defensie tot een schaduw van zichzelf.

Veel woorden zonder daden

Wie de tussenkomsten in het parlement erop naleest, weet dat dit het politieke halfrond niet onberoerd liet. Sommige partijen kozen voor een struisvogelpolitiek, anderen niet. Minister De Crem kondigde verschillende malen aan dat hij nieuwe besparingen niet meer zag zitten. ‘On a déjà donné‘. Maar geen van zijn collega’s die luisterde. De daden bleven uit. Di Rupo I fileerde het defensiebudget verder met ongeveer 400 miljoen euro.

Ruzie & inquisitie

Intussen schreeuwde de militaire top moord en brand. De vorige stafchef, generaal Charles-Henri Delcour, liet geen gelegenheid voorbijgaan om de penibele situatie in de verf te zetten. Tot groot ongenoegen van minister De Crem. Gevolg? Alle aandacht was gericht op de ’twisten’ tussen de legertop en de minister. De boodschap ging verloren, Delcour werd opzij geschoven. In november 2012 stuurden enkele hoge officieren een document uit om de dramatische toestand van het leger aan te kaarten en om te vragen naar een duidelijke visie. Gevolg? Ze werden door de minister verketterd als ‘ijzervreters’ en kregen prompt een aanklacht wegens schriftvervalsing aan hun broek. Crisis begraven, maar zeker niet opgelost.

Jonge wolven

Ook de academische wereld liet van zich horen. Jonge wolven zoals Prof. Dr. Alexander Mattelaer en Jonathan Holslag hebben zich de laatste jaren goed weten te profileren op het gebied van veiligheid en defensie. ‘Koop die gevechtsvliegtuigen’ titelde een opiniestuk van Prof. Holslag enkele maanden geleden. Duidelijker kan niet. Maar ook hun bijdragen aan het defensiedebat vallen in dovemansoren. The show must go on.

Quid N-VA?

Defensie is er slecht aan toe en de alarmkreten uit de academische, de militaire en de politieke wereld hebben de teloorgang van de afgelopen jaren niet kunnen stoppen. Tijd voor verandering. Met de N-VA trekken we naar de kiezer met een sterk inhoudelijk programma over defensie. Daarin pleiten we onder meer voor een performant en veelzijdig inzetbaar leger, meer investeringen en een geïntegreerd leger van de Lage landen zoals eerder al gebeurde met de marine.

Ook op het vlak van defensie komt het neer op de keuze tussen het N-VA-model of het PS-model. Want de politieke wil om in te zetten op een moderne defensie ontbreekt bij de traditionele partijen. Maar zeker niet bij de N-VA.

Theo Francken en Karolien Grosemans (N-VA)