Twintiger Elisabeth Lucie gidst u wekelijks door de do’s, de don’ts en de what the fucks van deze verwarrende tijden. Deze week: het cultuurprogramma van 2020.
Kom dat zien! Kom dat zien! Je lokale beursgenoteerde cinemacomplex organiseert een marathonuitzending van FC De Kampioenen. Voor maar 12,95 euro kun je samen met andere cultuurliefhebbers urenlang kijken naar herhalingen van afleveringen die je ook in de rust van je eigen huiskamer kunt bekijken wanneer je maar wilt. Zal ’t gaan ja? Ik denk het wel!
Jan Fabre. Alles van Jan Fabre. Wat schreeuwt immers luider ‘Vlaamse identiteit’ dan een stomend doofpotje seksuele intimidatie? Mmm. Met mayonaise.
Interesse in een dansvoorstelling? Hoef je toch niet voor te betalen! Gek! Je moet er gewoon voor op café gaan. Daar wordt, naar alle waarschijnlijkheid, op een bepaald moment wel gedanst. En in het zeldzame geval dat het toch niet gebeurt, kun je nog altijd wachten tot de onvermijdelijke ruzie tussen het wild zwaaiende barpersoneel en de over de grond kruipende dronkaards uitbreekt. Prachtig staaltje moderne dans. Levensecht.
Dit geloof je nooit. De beste acteurs van Vlaanderen, die je vroeger uitsluitend op tv of in de cinema kon zien, zie je nu in levenden lijve aan het werk. In je eigen dorp! Ze zitten namelijk achter de kassa van de Delhaize, ze maken hartjestekeningen in het melkschuim van je latte macchiato, of, als je echt geluk hebt, acteren (en leven) ze op straat, in een laatste poging om hun liefde voor de kunst te kunnen delen met het publiek.
Pommeline en andere bekende Vlamingen waar nog nooit iemand van gehoord heeft komen, op uitnodiging van een televisiezender waarvan mensen zich afvragen of hij eigenlijk nog bestaat, spreken over het leven in de dimverlichte spotlights. Nadien winnen alle aanwezigen een exclusieve meet-and-greet in de plaatselijke kroeg, waar de quasi-celebs tonen hoe goed ze kunnen drinken (spoiler: niet heel goed) en dansen. Zo pik je meteen die dansvoorstelling mee.
Heb jij even geluk! Je kunt je aansluiten bij een team van vrijwilligers dat op eigen initiatief op zoek gaat naar de Rechtvaardige Rechters. Dat heeft men in het verleden al een paar keer geprobeerd, maar deze vrijwilligers hebben iets wat die andere speurders nooit hadden: een vaag idee. Hoe dan ook is het je gratis tijd meer dan waard, want tot aan en vanaf de creatie van het Lam Gods in 1432 is er eigenlijk niets noemenswaardigs meer gebeurd in de ‘cultuursector’.
Haa 1432, beter bekend als the good old days. Toen kunst nog kunst was en kunstenaars niet zaagden en uitsluitend leefden van de liefde en opium. Of zo. Waarschijnlijk.
Van vrijwilligers gesproken: als je dan toch zo graag aan cultuur doet, hoef je daarvoor toch niet betaald te worden? Iets wat je graag doet, doe je toch niet voor het geld? Cultuur is eigenlijk een hobby, laten we eerlijk zijn. En het is niet alsof andere hobby’s wel geld opbrengen. Zoals sport. Daar zit nu toch ook het grote geld niet, en hoor je daar iemand over zeuren? Welnu.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
