De redactie van Artsenkrant heeft een week lang een pop-up redactie in het UZ Leuven. Vandaag vertoeven ze op de dienst Mond-, Kaak- en Aangezichtschirurgie.
Dagboek vanuit UZ Leuven
Vanaf vandaag en dit een week lang logeert de redactie van Artsenkrant in de Universitaire ziekenhuizen van Leuven, campus Gasthuisberg. Elke dag bezoekt een redacteur een medische dienst van het UZ Leuven. Hun verhalen vindt u nu op Knack.be Hoe gaat het eraan toe op geriatrie? Hoe doen ze het op nefrologie? Op radiologie? Dag na dag kan u de impressies volgen van de Artsenkrant pop-up redactie in Leuven. Vandaag bijt de dienst Mond, kaak- en aangezichtschirurgie de spits af.
Het is druk wanneer ik aankom op de dienst. De consultaties zijn volop aan de gang. De vriendelijke professor Joseph Schoenaers heet me welkom. Hij is onder andere gespecialiseerd in congenitale en craniofaciale afwijkingen, kanker van de hoofd-hals regio en de reconstructie van bijzondere gelaatsafwijkingen. Later zal een van de arts-assistenten hem beschrijven als “een wandelende encyclopedie”. Ik moet hem meteen al even missen, want hij wordt gevraagd bij een consultatie.
Ondertussen maak ik een praatje met Veerle (*). Ze vertelt dat ze is doorverwezen naar professor Schoenaers voor een speekselsteen, waar ze al een jaar of twee last van heeft. Die werd al een aantal keer verbrijzeld maar komt steeds terug. Ik vraag of ze bang is voor het verdict. Ze knikt van nee, “het is alleen iedere keer een beetje wennen, zo’n ziekenhuis”. Die dag zal ik nog een aantal keer horen dat patiënten wel eens bang zijn op deze dienst. Ik ben geen psychiater maar ik vermoed dat die typische tandartsstoel (of een variant erop) die je in elke consulatie- of behandelkamer ziet, er voor iets tussen zit.
Ik ben er mij van bewust dat de pathologieën die we hier zien niet representatief zijn voor de hele samenleving
Professor Schoenaerts begeleidt me naar de radiologie-afdeling van de dienst MKA, waar ik de sympathieke Sofie en Mariska ontmoet. Als technologen medische beeldvorming zien zij van iedereen op de dienst misschien wel de meeste patiënten per dag. “Maar net daardoor kan je je elk dossier onmogelijk persoonlijk aantrekken. Ik ben er mij ook van bewust dat de pathologieën die we hier zien niet representatief zijn voor de hele samenleving: het gaat slechts om een klein percentage. En niet alles is hier kommer en kwel. Er zijn ook patiënten die ‘gewoon’ hun wijsheidstanden komen laten trekken.”
Het is net die variatie die arts-specialist in opleiding Koenraad Grisar aanspreekt. Van tandimplantaten met botopbouw in boven- en onderkaak, operaties voor kaakafwijkingen, kaakcorrecties en osteotomies, aangeboren afwijkingen van de mond en het gelaat, breuken van kaak en aangezicht… Heel wat aandoeningen passeren de revue. Dokter Grisar zit in zijn eerste jaar assistentschap maar heeft al tien studiejaren achter de rug. Specialisten in de mond-, kaak- en aangezichtschirurgie hebben immers zowel een diploma van arts als van tandarts.
Dankzij een meisje
Die combinatie kan bij sommige patiënten wel eens verwarring veroorzaken, vertelt prof. Schoenaers. “Zo was er ooit een patiënte die aan een van onze stomatologen vroeg of hij ‘niet eens naar haar stoma kon kijken’ (lacht).” Zelf is professor Schoenaers door een speling van het lot in dit expertisegebied terechtgekomen. Of beter: een meisje. “Ik mocht aan de opleiding interne geneeskunde beginnen, maar mijn toenmalige vriendin begon op MKA. Bang dat we uit elkaar zouden groeien, veranderde ik mijn plan.” Vandaag heeft professor Schoenaers er een carrière van meer dan 40 jaar op zitten. Hij is aan zijn laatste jaar bezig.
Ooit vroeg een patiënte aan een van onze stomatologen of hij niet eens naar haar stoma kon kijken.
Andere oudgediende op de dienst is verpleegster Ria. Zij werkt al 26 jaar op MKA, na eerst verpleegster te zijn geweest op geriatrie. In het begin viel die switch niet mee, vertelt ze. “Ik miste het contact met de patiënten. Dat is doorgaans kort, je ziet ze niet evolueren. Maar alles went (glimlacht).”
Voor we afscheid nemen wil professor Schoenaers me nog een van de opleidingszalen laten zien. Er staan zo’n 70 spiksplinternieuwe toestellen waarop je mond-, kaak- en aangezichtsbehandelingen kan oefenen. Naast mij staat een fiere professor. Wanneer ik mijn fototoestel bovenhaal, becomplimenteert hij mijn lensobjectief. Zelf blijkt hij over een heel arsenaal te bezitten. We wisselen nog wat ervaringen uit, en eens te meer blijkt het hoe fijn het is om andere fotografieliefhebbers tegen te komen. Tot zover onze gelijke interesses. Van tanden en alles wat ermee te maken heeft, blijf ik het liefst ver uit de buurt. (Emily Nazionale)
(*) Veerle is een fictieve naam.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier