Ikrame Kastit (Groen)

Gezocht: een burgemeester voor Antwerpen

Ikrame Kastit (Groen) Gemeenteraadslid in Antwerpen voor Groen

Sinds N-VA voorzitter Bart De Wever in stoet naar het Schoon Verdiep in Antwerpen trok, zetelt er in Vlaanderens grootste stad een voorzitter in plaats van een burgemeester, schrijft Ikrame Kastit (Groen). ‘Eigenlijk voel ik mij als Antwerpenaar nog veel meer geviseerd door De Wever dan als vrouw van allochtone afkomst die wel wat gewoon is als het aankomt op jezelf moeten verdedigen.’

De dag dat N-VA voorzitter Bart De Wever in stoet naar het Schoon Verdiep in Antwerpen trok nadat hij de gemeenteraadsverkiezingen in Antwerpen gewonnen had, ligt nu al meer dan twee jaar achter ons. En sindsdien zetelt er in Vlaanderens grootste stad een voorzitter in plaats van een burgemeester.

Gezocht: een burgemeester voor Antwerpen

Het lijkt wel alsof we in Antwerpen in een permanente verkiezingsstrijd zijn aanbeland. De Antwerpenaar heeft geen burgemeester die het welzijn van alle Antwerpenaren voor ogen heeft, maar een voorzitter die zonder scrupules zijn electoraat bedient.

Zijn kiezers voelen zich onveilig, hup, we krijgen militairen op straat en het advies onze buren in de gaten te houden.

Voor zijn kiezers is de auto koning in de stad, hup, geen enkele parkeerplaats mag nog sneuvelen en straten in woonwijken worden omgeturnd tot drukke verkeersaders. Jammer voor de mensen die er wonen en hun kinderen die ook graag in de buurt spelen.

En ja, het Vlaams Belangpubliek moet ook bediend worden. Marokkanen, vooral Berbers, zijn kop van Jut. Volgens de N-VA-voorzitter heeft hij nog geen enkele Aziaat horen klagen en is opwaartse mobiliteit in de Marokkaanse gemeenschap zo goed als onmogelijk. Dat ligt niet aan de overheid maar aan het wantrouwen van die gemeenschap zelf.

Als vrouw van Marokkaanse oorsprong voel ik mij uiteraard aangesproken. Al mijn hele leven heb ik het gevoel dat ik mij extra moet bewijzen. Een naam als Ikrame Kastit is geen geschenk als je op zoek moet gaan naar een job of een flat probeert te huren.

Ik ben opgegroeid met klasgenoten die niet met mij mochten spelen van hun ouders omdat wij Marokkanen waren. Kinderen zijn pijnlijk eerlijk op dat vlak en het komt hard aan als ze zeggen dat ze niet naar jouw verjaardagsfeest mogen komen omdat ‘jij een makkak bent en jullie thuis rare dingen eten‘. In de buurt kwamen we meer dan ons lief was in contact met buren die vroeg of laat de klassiekers bovenhaalden in alledaagse gesprekken met mijn ouders: ‘Ik ben geen racist maar jullie vrouwen zijn onderdrukt, jullie kinderen zijn niet goed opgevoed en waarom eten jullie geen varken, dat is toch lekker‘.

Maar af toe kregen we dan toch iets te horen dat als een soort van complimentje bedoeld werd. Zoals bijvoorbeeld dat er toch wel veel werkloze Marokkanen waren die profiteren van het systeem maar dat wij gelukkig uitzondering waren: ‘Maar jullie zijn goeie, waarom kunnen die ander ook niet zo zijn‘.

N-VA-voorzitter Bart De Wever
N-VA-voorzitter Bart De Wever© Belga

Dit zijn maar enkele zaken die ik meegemaakt heb. Ik weiger mee te gaan in het verhaal van Bart de Wever dat dit een gevolg is van persoonlijk falen. Dit is de realiteit die zoveel Vlamingen met een migratieachtergrond dagelijks meemaken.

De Wever maakt van de slachtoffers daders. Het lijkt zelfs dat hoe meer getuigenissen naar boven komen, hoe feller De Wever van leer trekt. En dat verontrust mij nog het meest. Eigenlijk voel ik mij als Antwerpenaar nog veel meer geviseerd door Bart De Wever dan als vrouw van allochtone afkomst die wel wat gewoon is als het aankomt op jezelf moeten verdedigen. Dat is dagelijkse kost. Maar zolang er beterschap in het vooruitzicht is, kan je dat aan.

Nu De Wever zijn burgemeesterschap gereduceerd heeft tot een verkiezingscampagne zie ik dagelijks de situatie in mijn geboortestad verslechteren. De sfeer wordt grimmiger, mensen worden door het beleid aangespoord om elkaar te wantrouwen, het zicht op beterschap vertroebelt.

Als Antwerpenaar verontrust mij dat. Net zoals mijn stadsgenoten heb ik immers een mooie toekomst voor de koekenstad in gedachten. Een waar onze kinderen onbeperkt kunnen spelen, een waar buren elkaar helpen en nieuwe vriendschappen sluiten, een waar het mogelijk is je toekomst uit te bouwen. Dat is een droom die ieder van ons verbindt.

Meer dan ooit hebben we nood aan een burgervader die deze droom dichterbij brengt, veel meer dan een partijvoorzitter die nu al zijn stemmen telt voor de volgende verkiezing.

(Credits foto Ikrame Kastit: Bob Reijnders)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content