In beeld: Malta en zijn migranten

In beeld: de migranten van Malta

Malta en Italië vinden dat de Europese Unie dringend nood heeft aan een ‘permanent’ mechanisme dat een regeling voorziet voor de migranten die via de Middellandse Zee Europa bereiken. Op het kleine Malta, gelegen tussen Sicilië en Libië, kwamen volgens het VN-Vluchtelingencommissariaat (UNHCR) vorig jaar 1445 mensen toe met een bootje vanuit Libië, vooral Libiërs, Soedanezen, Bengalezen, Syriërs en mensen uit de Hoorn van Afrika (Ethiopië, Somalië, Eritrea). Hoeveel migranten er precies verblijven, is onduidelijk – schattingen variëren tussen 5000 en 10.000.

Wie zonder papieren terechtkomt op Malta, wordt in een screening center ondergebracht om geïdentificeerd, geregistreerd en psychologisch en fysiek onderzocht te worden. Ze kunnen daar – in principe – wettelijk gezien maximaal 70 dagen vastgehouden worden. De staat voorziet daarnaast in huisvesting in open centra, zoals Hal Far vlakbij de internationale luchthaven, en een minimuminkomen voor wie daar verblijft.

In die overbevolkte centra is iedereen vrij om te komen en te gaan en te gaan studeren of werken, maar wie het systeem verlaat, kan heel moeilijk terugkeren. Mensen van wie het visum verlopen is of die geen geldige verblijfspapieren hebben, worden opgesloten in detentiecentra.

De Maltese autoriteiten laten alleen ngo’s toe die kunnen garanderen dat mensen aan boord van hun reddingsboten zullen worden herverdeeld naar andere landen. Het gebrekkige opvangsysteem en de moeilijkheid om van het eiland weer af te raken, maken van Malta geen veilige aankomsthaven.

De meeste migranten op Malta komen terecht in de bouwsector, waar ze slecht betaald en amper beschermd zijn. Ongevallen en zelfs overlijdens onder migranten die in het zwart werken op bouwwerven zijn er haast dagelijkse kost.

Tekst: Francesco M. Bassano, foto’s: Giacomo Sini

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content