‘Door explosie van gasprijzen kon Vivaldi zonder gezichtsverlies een bocht maken over de kernuitstap’

‘Kernenergie is eigenlijk onmisbaar’, schrijft Jean-Marie Dedecker na het akkoord dat de federale regering bereikte over de levensduurverlening van de jongste kernreactoren.

Oorlogsmisdadiger Vladimir Poetin heeft in ons land twee politieke levens gered, deze van Vivaldi en die van Vlaams minister van Welzijn Wouter Beke. De morele verontwaardiging en het medeleven van onze bevolking met de vluchtelingen van de oorlogsellende in Oekraïne verdrong het wansmakelijk crèchebeleid en het calimerogedrag van onze Welzijnsminister naar het tweede plan, en door de explosie van de gasprijzen konden de Vivaldisten zonder gezichtsverlies een bocht maken van 180 graden in het dossier van de kernuitstap.

Voor de Open Vld is bochtenwerk geen punt, want die partij heeft al meer ideologische U-turns gemaakt dan er haarspeldbochten liggen op de racecircuits van Francorchamp en Zolder samen. Premier Alexander De Croo is een politieke ballonvaarder die zoveel ballast overboord gekieperd heeft om hogerop te komen dat hij nu in ideologisch ijle lucht zweeft. De ecologisten lachen nu echter groen als een boer met kiespijn. Het was altijd een groene mantra van de sandaalpartij, gekoppeld aan de idee dat energie zo duur moest worden dat we er minder zouden gaan verbruiken, en zo van onze brandstofverslaving zouden afkicken.

Maar nu zullen er twee kernreactoren open moeten blijven om de woede van de vox populi te sussen wegens de hoge gasprijzen. Om die pil te vergulden worden nu alle zeilen bijgezet. Dat die twee reactoren in Doel 4 en Tihange 3 volgens Energieminister Tinne Van der Straeten maar twee procent (of soms vier, afhankelijk van het interview) van onze energie leveren is bijvoorbeeld platte Newspeak. Halve waarheden zijn niet zelden de grootste leugens. Kernenergie dient immers niet om de benzinetank van een wagen te vullen. Kernenergie dient om elektriciteit op te wekken, en die twee reactoren staan niet in voor twee, maar voor zeventien procent van onze elektriciteitsproductie.

Kernenergie is eigenlijk onmisbaar. Volgens onze hoogspanningsnetbeheerder ELIA en het IPCC (het International Panel for Climate Change) zorgde kernenergie in 2021 voor meer dan de helft van onze elektriciteitsmix, nl. 52,5 % van het totaal, en veroorzaakte nauwelijks 4% van de CO2-uitstoot. Die uitstoot van 4% is even hoog als deze van biomassa dat amper 2,5% van onze elektriciteit levert. Wind zorgt voor 11,5% en zon voor 5%, terwijl hun CO2-uitstoot zich beperkt tot telkens 1%. Grote vervuilers zijn de fossiele brandstoffen als gas en olie die instaan voor 28,5% van onze elektriciteitsproductie en 90% van de CO2-uitstoot. De CO2-uitstoot van gas, de Heilige Graal van Tinne, is volgens het IPCC, zelfs 42 keer hoger dan kernenergie.

Momenteel komt 16% van ons uranium, dat nodig is om onze kerncentrales draaiende te houden, uit Russische mijnen. Je kunt die kernbrandstof echter ook in overvloed kopen in Kazachstan, Australië, Namibië, Niger, Canada, Turkije, de Verenigde Staten, Zuid-Afrika… Kernenergie zorgt tevens voor zo’n groot mogelijke productiviteit en een immense hoeveelheid energie uit een minuscule massa. De kleine kerncentrale in het Nederlandse Borssele bespaart 100.000 m³ aardgas per uur. Ter vergelijking: voor het jaarlijks energieverbruik van één persoon heb je volgende hoeveelheden nodig: 16 kubieke meter biomassa of 175 badkuipen dennenhout. 333 vierkante meter zonnepanelen (een tennisterrein) 3,5 m³ steenkolen of 23 badkuipen, maar amper 2,5 gram uranium, een suikerklontje.

We moeten dus niet alleen die twee kernreactoren open houden maar alle zeven. Overal in de wereld wordt de levensduur van kerncentrales opgetrokken tot 80 jaar, met als toemaatje dat de CO2-uitstoot dan nog halveert om een kilowattuur elektriciteit op te wekken, tot zelfs 85 keer minder dan die van gas. Als de huidige gasprijzen aanhouden, schat de Nederlandse specialist energietransitie Martien Visser van het Clingendael International Energy Programme dat Finland haar nieuwe 1600 MW kerncentrale in Olkiluoto op twee jaar zal hebben terugverdiend.

Terwijl de productie van wind- en zonne-energie afhankelijk is van de nukken van de natuur is de nucleaire betrouwbaarheid daarentegen een constante. In Tihange was de beschikbaarheid van de drie kernreactoren in 2021 respectievelijk 99% voor de reactoren 1 en 3, en 85,8 % voor rector 2. In de kerncentrale van Doel leverden de vier reactoren respectievelijk 91 (1) 88,1 (2) 89,5 (3) en 87,4 (4) procent van het jaar elektriciteit.

Er werd de afgelopen jaren met de regelmaat van een klok een roedel aan experten opgevoerd die deden denken aan professoren Gobelijns, met resultaten van hun studies, die aangepast leken aan de mening van hun ministeriële opdrachtgevers, zowel ter verdediging als ter afstoting van kernenergie. Zo werd er bijvoorbeeld jarenlang gebakkeleid over scheurtjes in de reactoren waardoor de betrouwbaarheid van de nucleaire centrales in het gedrang zou komen. Het is platte stemmingmakerij van valse klimaatalarmisten. Die haarscheurtjes in component C0065 van het reactorvat in Doel 3 werden met ultrasoon al ontdekt in 1975 en opnieuw onderzocht door het Federaal Agentschap voor Nucleaire controle in 2012. Hetzelfde voor Tihange 2 en Doel 3 die respectievelijk heropstartten in december 2015 en januari 2016.

Het Internationaal Energieagentschap berekende dat er momenteel 200 miljard euro aan overwinsten wordt geboekt met de huidige energieprijzen. De huidige oliecrisis heeft ook niets te maken met een tekort aan het zwarte goud. Het is zuivere speculatie van de meedogenloze olieboeren en de schraapzucht van de overheid. De belastingopbrengsten op onze brandstoffen zijn vergelijkbaar met deze van een huurleger dat zich verrijkt met de buit van plundertochten. Om de overwinsten op elektriciteit aan te pakken zou men beter het “marginal pricing model” van de EU afschaffen. Bij marginale prijszetting voor elektriciteit bepalen de kosten van de duurste generator (momenteel die van peperdure gascentrales) de prijs voor alle generatoren. Maar die afschaffing willen de energiesector en de groenen zelf niet, want energieboeren als Engie en de groenestroomproducenten ontvangen daardoor grotere winsten, waardoor ze gesteund worden zonder dat het de overheden extra subsidies kost. De stroomgebruikers betalen op het einde toch altijd die overwinsten. Voor het smeer likt de groene kat de kandeleer, en de verbruiker gaat koukleumend op waakvlam.

Het recente princiepsakkoord over de verlenging van de levensduur van twee kernreactoren en de bouw van twee nieuwe gascentrales is een plat politiek akkoord en geen duurzame economische oplossing. Engie is weerom de lachende derde. Het mag de kosten doorrekenen om een nucleair lijk-dat al tien keren dood verklaard is- terug op te warmen, en het mag de miljarden aan subsidies binnenrijven voor de bouw van twee nieuwe CO2- vervuilende gascentrales. De burger trekt een grimas, maar het is van het lachgas. Tinne VDS en haar sandaalbende mogen het nog eventjes uitzingen tot de volgende verkiezingen, dan wenkt de kiesdrempel.