Dit moet CD&V weer op de kaart zetten: lees het integrale eindrapport van de interne werkgroep

Wouter Beke (CD&V) op 26 mei 2019.

De 12-koppige interne werkgroep van de CD&V die de verkiezingsnederlaag van 26 mei moest analyseren, heeft haar eindrapport voorgesteld. De werkgroep is erg scherp voor de kiescampagne en de partijwerking en doet een reeks aanbevelingen die de CD&V opnieuw op de kaart moeten zetten: scherper en duidelijker zijn, beter communiceren, vernieuwen en verjongen en de interne organisatie professionaliseren.

De 12-koppige interne werkgroep van de CD&V die de verkiezingsnederlaag van 26 mei moest analyseren, stelt voor om ten laatste tegen midden december een nieuwe partijvoorzitter te kiezen. Dat blijkt uit het eindrapport van de ’12 apostelen’ dat donderdag is bekendgemaakt (lees integraal onderaan dit artikel).

Op 26 mei kreeg de CD&V een opdoffer van formaat. De partij zakte weg naar 15 procent, een historisch dieptepunt. Een interne werkgroep, de Groep van Twaalf of ook wel de ’12 apostelen’ genoemd, moest de nederlaag analyseren en met voorstellen komen voor de toekomstige koers van de partij.

Na een brede interne bevraging, waarbij meer dan 3.500 leden een online bevraging invulden, heeft de werkgroep nu haar eindrapport klaar. Dat werd donderdag voorgesteld op de fractiedagen van de partij in Leuven. De werkgroep toont zich niet mals voor de eigen partij. ‘Wie de uitslag enkel wil toewijzen aan ‘de omstandigheden’ (veranderingen in de maatschappij, de internationale context), onderschat de onvrede en sense of urgency die leeft binnen de partij. Wie hoopt dat een paar personele wissels of een uitgekiende Facebook-campagne het tij zal doen keren moeten we ontgoochelen. Er zal meer nodig zijn’, staat te lezen in het rapport.

‘Voorzichtige midden’ in plaats van ‘moedige midden’

De partij koos de voorbije jaren bewust voor een centrumkoers. Voorzitter Wouter Beke sprak steevast van ‘het moedige midden’. Maar dat bleek volgens de werkgroep geen onverdeeld succes. ‘In de praktijk, toen die ideologie vertaald werd naar concrete beleidsvoorstellen, werd dat ‘moedige midden’ echter te veel het ‘rationele gemiddelde’ of het ‘voorzichtige midden’, en bleek CD&V vaak niet in staat om een duidelijk standpunt te bepalen m.b.t. belangrijke thema’s of om prioriteiten te identificeren, laat staan te communiceren’.

‘Uit angst om kiezers te verliezen bij het maken van tijdige en duidelijke keuzes, verloren we ze effectief’, luidt de analyse.

De partij heeft ook een electorale prijs betaald door zich te moeten opstellen als ‘de meest linkse partij’ in de regering. Daarbij was er ‘weinig onderscheid tussen onze communicatie als regeringspartner en als partij op zich.’

Te veel slogans

De werkgroep is erg scherp voor de kiescampagne. Zo was er onvoldoende vernieuwing. ‘Voor sommige kopstukken was dit bovendien ‘de verkiezing te veel”, staat er. De partij gebruikte ook te veel slogans (de weg vooruit, levenskwaliteit, #metHilde,…). Hilde Crevits uitspelen als boegbeeld was volgens de werkgroep wel ‘een uitstekende zet’, maar zij ‘kwam echter te laat in de campagne om haar potentieel te kunnen waarmaken voor de partij’.

Ook op digitaal vlak schoot de partij tekort. CD&V loopt qua sociale media ‘mijlenver achter op andere partijen’. ‘Amper twee weken voor de verkiezingen werd een social media/communicatie war room ingericht.’

Aanbevelingen

De werkroep formuleert vervolgens een resem aanbevelingen om de partij opnieuw op de kaart te zetten en het ‘politieke leiderschap opnieuw op te nemen’. Hoe moet de partij dat doen? Bijvoorbeeld door scherper en duidelijker te zijn. ‘CD&V is er de laatste jaren ook in de praktijk te weinig in geslaagd om duidelijke en consequente oplossingen aan te reiken voor zaken waar de burgers wakker van liggen’, luidt het.

Concreet stelt de werkgroep onder meer voor om jaarlijkse congressen te houden om standpunten te evalueren en aan te scherpen, om de studiedienst te versterken en om beter gebruik te maken van data om beleid en voorstellen uit te stippelen.

De partij moet ook sleutelen aan de eigen organisatie en structuur. Professioneler en moderner, is de boodschap. De partij moet daarbij omgevormd worden tot een ‘meer transparante en open organisatie’. Wat met de samenwerking met de eigen christelijke zuil, een relatie die de voorbije maanden wat onder druk kwam te staan?

Volgens de werkgroep moet de partij niet alleen in dialoog gaan met de klassieke partners, maar ook met het ‘het ruimere, nieuwe middenveld’.

Verder moet de partij verjongen en vernieuwen, met een vernieuwingstraject richting 2024. En moet de communicatie een stuk sneller, pro-actiever en offensiever.

Nieuwe voorzitter

De werkgroep stelt tot slot voor om tegen midden december een nieuwe voorzitter aan te stellen. Over het precieze profiel van die voorzitter zegt de werkgroep niets. De piste van een duo-voorzitterschap heeft het niet gehaald. Wel wordt voorgesteld om de voorzitter te ondersteunen met een ‘CEO die de interne organisatie leidt’, bijvoorbeeld op het vlak van HR en ‘een politiek secretaris die de politieke samenwerking leidt met onze ministers, fracties, geledingen’.

Het is nu afwachten wie zich kandidaat stelt om de fakkel van Wouter Beke over te nemen. Die liet eerder al verstaan dat hij niet van plan is om zich opnieuw kandidaat te stellen.

Lees het integrale eindrapport van de werkgroep van CD&V

Partner Content