Arbeidsmarktdeskundige Jan Denys heeft vier suggesties voor formateur Elio Di Rupo.
Het gaat snel bergaf met de economie. Dat zet extra druk op ons sociaal systeem en roept om snelle en doortastende beleidsreacties, vindt arbeidsmarktdeskundige Jan Denys van Randstad.
In zijn onderhandelingsnota heeft formateur Elio Di Rupo (PS) voor de werkgelegenheid een menu van voorstellen opgenomen: een lastenverlaging voor lage en middenlonen, een verdere beperking van het brugpensioen, degressieve werkloosheidsuitkeringen enzovoort. Jan Denys vindt ze niet doortastend genoeg. ‘Het zijn nuttige voorstellen, maar ik betwijfel of ze ook echt effectief zullen zijn. Neem de werkloosheidsuitkeringen. Die zouden dalen met de duur van de werkloosheid, maar ze worden niet beperkt in de tijd. Nochtans is dat nodig om het verschil te maken tussen werkloosheid en bijstand. De kritiek van de vakbonden is dat de sociale uitgaven dan verschuiven van het ene naar het andere stelsel. Dat is niet de realiteit. Werklozen die voor langere tijd geschorst of definitief uitgesloten zijn, melden zich veel minder voor een leefloon dan verwacht. Ons werkloosheidssysteem nu is een verkapte vorm van bijstand, en dat is niet goed.’
Welk advies Denys dan aan Di Rupo zou geven? ‘Voor de aanpak van de werkloosheid zou ik nog meer inzetten op activering en de uitkeringen beperken in de tijd. Voorts moet de vervroegde uittreding van oudere werknemers worden teruggeschroefd. Tegelijk zou ik dat koppelen aan stimuli om 50-plussers aan te werven of aan het werk te houden. Ook vind ik dat de sociale partners moeten worden aangemaand om een vernieuwde ontslagregeling uit te werken, met veel meer nadruk op de activering van mensen die hun werk verliezen. Dat kan gecombineerd worden met een systeem van tijdsparen, zodat werknemers hun loopbaan meer in eigen handen kunnen nemen.’ (PAM)
Het volledige interview met Jan Denys vindt u deze week in Knack.
