‘Er is niets waarover ik fundamenteel van gedachte ben veranderd, maar mijn meningen staan ook nooit in steen gebeiteld’, zegt regisseur, acteur, scenarist en producer Luk Wyns.
Elke week vraagt Knack in de rubriek Durf twijfelen naar de twijfels van bekende mensen.
‘Als het op politiek aankomt, ben ik mettertijd wel wat opgeschoven van links naar gematigd links en op sommige punten zelfs naar gematigd rechts. Maar binnen mijn vak heb ik nog steeds dezelfde ideeën als toen ik begon.
‘Het belangrijkste is doen wat je graag doet, omdat je daar ook goed in bent. Ook mijn ideeën over wat goed entertainment is, zijn nooit veranderd. Al is dat niet evident geweest. Toen ik ruim 30 jaar geleden De Familie Backeljau maakte, werd ik in zowat alle “betere media” – Knack, Humo, De Morgen, De Standaard – met de grond gelijkgemaakt. Verschillende culturele centra hebben toen zelfs mijn voorstellingen geschrapt.
‘Uiteraard begin je dan te piekeren en hier en daar wat bij te stellen. Maar ik bleef overtuigd van mijn eigen kunnen. En kijk: nu is Backeljau een cultreeks.
‘De tijd heeft me gelijk gegeven. Dat sterkt me uiteraard in de overtuiging dat ik wél op het juiste spoor zat, maar dat de wereld er gewoon nog niet klaar voor was. Soms overschat ik de tijdgeest een beetje, denk ik. Maar één ding is zeker: ik moet gewoon mijn fucking zin doen.’ (lacht)
Hoe belangrijk is twijfel voor u?
Luk Wyns: In mijn dagelijks leven ben ik zeker geen twijfelaar: een nieuw pak of een nieuwe auto kopen, dat vliegt vooruit. Maar binnen mijn vak is twijfel essentieel. Door constant te twijfelen aan alles wat ik doe, blijf ik flexibel. Als ik in de regiestoel of montageruimte zit, weet ik nooit echt zeker of mijn aanwijzingen de juiste zijn.
‘De tijd heeft me gelijk gegeven. Dat sterkt me uiteraard in de overtuiging dat ik wél op het juiste spoor zat.’
Ik durf heel goed mijn fouten toe te geven en bij te sturen. Dat is de enige manier om mooie resultaten neer te zetten. En tegelijk zorgt het ervoor dat je de dingen kunt loslaten. Alleen zal ik mijn twijfels nooit tonen, want ik wil mijn acteurs en andere medewerkers niet onzeker maken.
Voor we aan een productieproces beginnen, is er altijd een ‘breakdown-vergadering’. Dan zit iedereen aan tafel en worden alle onderdelen afgetoetst. Dat is een marteling voor de regisseur, want dan moeten er duizenden vragen beantwoord worden.
Vooraf wordt ingeschat hoe lang dat zal duren: meestal twee volle dagen en ik slaag er altijd in om die tijd te halveren. Ik beantwoord meteen elke vraag, ook al ben ik niet zeker. De twijfel zit wel degelijk in mijn achterhoofd, maar ik wil niemand onrustig maken.
Zo’n productie is groepswerk, maar als regisseur is het – zeker als je ook nog producer, scenarist en acteur bent – tegelijk het toppunt van eenzaamheid. Al helpt ervaring om daarmee om te gaan. En gelukkig is er een handvol mensen met wie ik heel close ben. Met hen durf ik mijn twijfels wel meteen te delen.
