Bye bye, till the next time

ZWANGERE GUY © BELGA

Reacties op Arno’s dood.

ZWANGERE GUY – Brusselse rapper, ook lid van Stikstof

‘Als kind hoorde ik Arno op de radio bij mijn grootouders, en songs als Oh La La La en Putain Putain zijn in mijn onderbewuste blijven hangen. Maar eigenlijk kende ik Arno beter als figuur dan als artiest. In Brussel kwam je hem overal tegen, en hij was altijd heel benaderbaar. Onze muziek was heel verschillend, maar dat Belgische surrealisme, dat Brusselse je-m’en-foutisme hadden we zeker gemeen. Hij kocht trouw de platen van Stikstof, kwam naar onze optredens en gaf ons het gevoel dat hij in ons geloofde. Zo’n levende legende die jouw shit goed blijkt te vinden, dat doet je wat. Hij was de godfather, hè.’

MARC DE COCK
MARC DE COCK © National

MARC DE COCK – Muziekprogrammator AB

‘Vier jaar was ik de tourmanager van T.C. Matic, goed voor dik 300 concerten in binnen- en buitenland. Reizen deden we in aftandse busjes. Vroeg je Arno waarom we precies in februari naar het steenkoude Scandinavië trokken, antwoordde hij: “Ton moe je tus nie stook’n.”

‘Eerst ging ik mee als roadie. Toen we een ongeval kregen en ik drie maanden moest revalideren, kwam de band op bezoek met een fles porto. Arno zei: “Vanaf nu ben je tourmanager.” Geen idee wat dat inhield, maar ik sprak mijn talen, had een rijbewijs en kon lang wakker blijven. De rest leerde ik met vallen en opstaan.

‘Ook daarna bleven we vrienden. Voor Arno was de AB een verlengstuk van zijn woonkamer. Vooral de gebalde show van Tjens Matic liet me sterretjes zien. En tijdens die allerlaatste optredens had elk nummer een speciale betekenis. Door te eindigen met HAHA leek hij het noodlot uit te lachen.’

EDDY MERCKX – Wielerheld

‘Ik had weleens een pint met hem gedronken, en op een dag vertelde een van mijn fietsmaten, die het ABCafé uitbaat, dat Arno óók graag wilde fietsen. Ik beloofde dat ik hem na een concert in de AB een racefiets cadeau zou doen. En zo geschiedde, op 20 maart 2002. Maar op het moment dat ik hem op het podium zijn geschenk overhandigde, greep Arno me bij de ballen. Dat kon ik niet appreciëren. Het enige dat ik op dat moment kon uitbrengen was: “Ik wist niet dat het onder muzikanten de gewoonte was elkaar zo te begroeten.”’

MAURO PAWLOWSKI – Zanger-gitarist

‘Choco van T.C. Matic is de lp die mij als tiener volledig heeft overrompeld. Meteen wist ik: dit is een piekmoment, de perfecte storm. Beter dan dit wordt het niet. Voor mij blijft het een van de beste vijf platen aller tijden: die klank, die soul, die humor, dat samenspel… Choco is een wegwijzer geweest. Een groep van het niveau van T.C. Matic werkt aanstekelijk: als jonge muzikant put je er zelfvertrouwen uit.

‘Zelfs wanneer Arno folklore of kermiswijsjes in zijn muziek integreerde, zoals in Viva Boema, voelde dat nooit geforceerd aan. Het klonk niet bedacht. Het was cool omdat het authentiek en gemeend was. Arno was ook echt grappig: hij had de timing van een comedian. Hij speelde zichzelf, ja, maar hij was zelfbewust, wist goed wat hij teweeg kon brengen. Hij was een gewiekste entertainer die zich verantwoordelijk voelde voor zijn fans. Zijn laatste plaat was een pure liefdesdaad. Hij wist: je mag je publiek niet belazeren of vervelen. Zijn paljasserij op de televisie mis ik nú al.’

EDDY MERCKX
EDDY MERCKX © BELGA

MIREILLE MATHIEU – Franse zangeres

‘Arno: een atypische zanger, een icoon van het Belgische lied. In zijn songs gaf hij zich op een bijzondere manier bloot. Zijn ultieme wens was met mij een duet op te nemen. Hij koos voor La Paloma Adieu, dat hij op zijn eigen manier herarrangeerde. Nadat hij me twee weken geleden zijn versie had toegestuurd, vertelde hij me aan de telefoon hoe opwindend hij het vond om ons duet op zijn volgende plaat met de wereld te delen. Zaterdag nam ik mijn eigen zangpartij op, en na de sessie kreeg ik te horen dat hij was overleden. Dat nieuws trof me diep, want Arno was een unieke persoonlijkheid en een groot artiest. Deze paloma (duif, nvdr) is nu vertrokken naar het rijk van de sterren.’ (op Facebook)

MAURO PAWLOWSKI
MAURO PAWLOWSKI © National

TOM BARMAN – Frontman van dEUS en TaxiWars

‘Als tiener kende ik Oh La La La via mijn zus, maar de klik met Arno kwam er pas na het horen van zijn soloplaat Charlatan en de single Jive to the Beat. Ook Stef Kamil Carlens, met wie ik toen samenwoonde, was een grote fan.

‘Toen we in de beginperiode van dEUS in de Antwerpse Pacific speelden en Arno zich op de guestlist liet zetten, was dat groot nieuws voor ons. Net als Mark Lanegan bleef hij op rijpere leeftijd nauwgezet volgen wat jonge kids uitspookten. Mooi toch?

‘Rond 1995 vroeg Arno mij de videoclip te regisseren voor Les yeux de ma mère. Een hele eer, want het was een prachtige song. Ik kreeg carte blanche, maar tijdens de montage stond hij er wel op dat ik één beeld van hem wegknipte. Hij was zich bewust van zijn imago en wilde niet te veel de clown uithangen. Met de timide kant van Arno was ik amper vertrouwd. Wanneer we samen optrokken, gingen we niet op trektocht in de Vlaamse Ardennen, hè? Doorgaans maakten de gin-tonics zowel zijn lippen als zijn zeden losser. Hij was geen tafelspringer, maar je kon met Arno zeker een zinnig gesprek voeren. Hij was minder autistisch dan sommigen laten uitschijnen.’

MIREILLE MATHIEU
MIREILLE MATHIEU © Getty Images

SOFIANE PAMART – Pianist op Arno’s laatste album, Vivre

‘Beste vriend Arno, ik vind geen woorden om uit te drukken hoezeer jouw vertrek me onderuithaalt. We deelden de vreugde van de creatie en een diepe liefde voor muziek. Een duoplaat met jou mogen opnemen is een van de hoogtepunten uit mijn leven. Je songs zaten vol sterke emoties, maar we hebben samen ook veel gelachen. Tot op het laatst betekende muziek alles voor jou. Bedankt voor je inspirerende aanwezigheid, je eerlijkheid, je vertrouwen en de imposante portfolio die je ons nalaat.’ (op Facebook)

ADAMO – Zanger

‘Arno, mijn vriend, (…) kom terug, het publiek staat op en scandeert je naam. “Arno! Arno!” We willen meer. We willen je weer zien met je haren in de wind van de Noordzee, die je overal volgt. We willen nog steeds je rotsachtige stem horen, sterk en diep als een misthoorn die elk moment je geboortestad Oostende begroet. (…) Arno, mijn vriend, ik zal je Valentijnoproepen voor altijd missen. Wie anders dan jij kan me nog zeggen: “Ik bel je om te zeggen dat ik van je hou, mijn roomsoes.” Met alle vriendschap, alle genegenheid, alle humor van de wereld. Ik hou ook van je, en ik bewonder je. Mijn dappere, mijn onvervangbare vriend.’ (op Facebook)

TOM BARMAN
TOM BARMAN © Redferns
SOFIANE PAMART
SOFIANE PAMART © Redferns
ADAMO
ADAMO © Getty Images
Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content