De Antwerpse romanauteur Hugo Raes die in de jaren 60 van de 20ste eeuw hoge ogen gooide met zijn romans overleed op 84-jarige leeftijd.
De laatste tijd was het stil geworden rond Hugo Raes. Al in ‘Aquarel van de tijd’ (2001), een autobiografie, stak hij het niet onder stoelen of banken dat het voor hem niet meer hoefde. In deze literaire memoires eindigt hij met de beschrijving van zijn dolce far niente-leventje in een Zuid-Frans optrekje.
Literair chroniqueur Henri-Floris Jespers die zich meer en meer ontpopt tot in memoriam-schrijver bij uitstek vertelt in zijn blog hoe Raes al een hele tijd noodgedwongen in het Woonzorgcentrum Lozanahof te Antwerpen verbleef en er vandaag euthanasie pleegde : ‘In het korte verhaal ‘Benelux: hoogconjunctuur’ (opgenomen in Raes’ ‘Bankroet van een charmeur’ uit 1967) kan men eenvoudig de goede dood aanvragen. Vandaag om kwart na één liet Hugo Raes zich euthanaseren.’
Vadsige koningen
Raes was een Antwerpse onderwijzerszoon die zelf in het rijksonderwijs werkte. In de jaren 60 van vorige eeuw beleefde hij zijn literaire hoogdagen. De roman ‘Vadsige koningen’ (1961), een monologue intérieur van een man die zijn kapotte huwelijk bij elkaar associeert, zette hem definitief op de Nederlandstalige literaire kaart.
‘Een faun met kille horentjes’ , een roman uit 1966, was zijn tweede groot succes. In Nederland werd hij zelfs vergeleken met Louis Paul Boon : dezelfde fragmentarische, experimentele vorm en dezelfde libertijnse teneur. In Vlaanderen genoot hij vooral in zijn eigen Antwerpse biotoop heel wat aanzien.
Science fiction
In de jaren 70 stopte hij met lesgeven en veranderde hij het geweer van schouder. In plaats van autobiografisch angehauchte romans legde hij zich toe op magisch-realistische vertellingen die tot het science fiction genre kunnen worden gerekend. Vooral de roman ‘Het smaran’ uit 1973 was een schot in de roos.Hij kreeg er de driejaarlijkse Staatsprijs voor proza voor.
Isolement
Vanaf de jaren 80 deemsterde Raes’ literaire reputatie weg. Bij het verschijnen van zijn autobio ‘Het aquarel van de tijd’ in 2001 poogde zijn uitgeverij Atlas nog aan te sturen op een revival, onder andere met het uitbrengen van zijn verzamelde verhalen. Maar van een comeback was geen sprake meer. Raes trok zich terug in zijn Zuid-Franse isolement.
Frank Hellemans
