Willem Jan Otten, hier vooral bekend voor zijn knappe vader-zoon roman ‘Specht en zoon’, krijgt de P.C.Hooftprijs voor zijn oeuvre, maar toch vooral voor zijn essays.
Vanmiddag raakte bekend dat de Nederlandse schrijver Willem Jan Otten de P.C.Hooftprijs ontvangt voor zijn beschouwend proza. Otten brak in Vlaanderen pas door na zijn ontroerende roman ‘Specht en zoon’ (2004), waarin een vader zijn overleden zoon probeert te laten vereeuwigen via een geschilderd portret van hem. Maar dat hij een uitstekend essayist is, is veel te weinig bekend en werd door deze prijs opnieuw in herinnering gebracht.
Katholieke geloof
Toen Otten een vijftal jaar terug zich bekeerde tot het katholieke geloof, zorgde dat in weldenkend Nederland voor de nodige opschudding. Toen hij echter in zijn essaybundel ‘Onze Lieve Vrouw van de Schemering’ (2009) haarfijn natekende hoe het katholieke geloof een betekenisvol leven en intrigerende film en literatuur geenszins hoefde uit te sluiten (wel integendeel), verstomden de polemieken.
Nieuwe glans
Dat Otten een voortreffelijk essayist was die het ietwat belegen genre een nieuwe glans gaf, bewees hij al in zijn eerste essays ‘Denken is een lust’ (1985). Maar zeker in Vlaanderen kwam hij pas echt op de radar toen zijn roman ‘Specht en zoon’ de Libris Literatuurprijs won in 2005.
De uitreiking van de P.C.Hooftprijs heeft op 22 mei 2014 in het Letterkundig Museum in Den Haag plaats. Dat is één dag na de sterfdag van de naamgever van de prijs, de 17e-eeuwse sonnettendichter en historicus P.C. Hooft. De prijs zelf is goed voor een bedrag van 60.000 euro.
Frank Hellemans
