Weervrouw Jacotte Brokken: ‘Ik probeer een gevarieerde voetafdruk te hebben’

‘Onze katten Hendrik en Tompoes praten heel veel terug. Soms zelfs ’s nachts, helaas.’ © Studio Chapo

Jacotte Brokken is sinds kort weervrouw bij de VRT.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Dat er miljarden aan overheidssteun naar fossiele brandstoffen gaan. Als het over klimaatverandering gaat, wordt heel vaak gekeken naar het individu: we moeten minder vlees eten, minder de auto nemen enzovoort. Dat schrille contrast maakt me bang en boos tegelijk.

Wat is uw grootste prestatie?

In 2019 heb ik een grote carrièresprong gemaakt: ik ruilde mijn vaste contract in de chemische sector in voor een – toen nog – onzekere interim-job bij de VRT. Een sprong in het diepe, maar ik ben trots dat ik mijn intuïtie heb gevolgd.

Wat is uw grootste mislukking?

De pogingen om gitaar te leren spelen.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

Enkele jaren geleden voelde ik me niet goed in mijn vel en toen hebben we overwogen om te emigreren naar Canada. Maar op het laatste nippertje besefte ik dat het probleem niet dáár zat. Ik moest gewoon van job veranderen.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

Toneelspelen: de licht zenuwachtige sfeer achter de schermen, het enorme plezier, de cola en de adrenaline die door mijn kinderlijf raasde.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

Ik vind het moeilijk dat dit altijd op het individu wordt afgeschoven. Maar ik probeer een gevarieerde voetafdruk te hebben: soms neem ik de auto, soms de trein. Soms eet ik veggie, soms vlees. Soms draag ik ‘fast fashion’, soms tweedehandskleren.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Sinds ik weervrouw ben, open ik Twitter en Facebook niet meer. Vroeger was ik erg actief op TikTok, met video’s over België. Maar daar ben ik mee gestopt, omdat heel wat mensen teleurgesteld – en zelfs boos – reageerden omdat ik hun dorp nog niet had bezocht.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Constant, met onze katten Hendrik en Tompoes. Ze praten ook heel veel terug. Soms zelfs ’s nachts, helaas.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Dat ik nooit met een Erasmusbeurs naar het buitenland ben gegaan. Ik was een enorme fan van de film L’auberge espagnole en ik wilde dat heel graag beleven, maar met mijn minor onderwijs viel dat zeer moeilijk te combineren.

Hebt u al eens een zelfhulpboek gelezen?

Hoewel we geen kinderen hebben, lees ik er wel graag boeken over, zeker als die het taboe over loedermoeders doorbreken. Niet aan kind en gezin verklappen van Hanne Luyten vond ik geweldig.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Alle britpop die ik als tiener op Studio Brussel hoorde. En de film Billy Elliot. Die had alles: geweldige acteurs, heerlijke soundtrack en het grauwe Britse verleden.

Waarover zou u meer willen weten?

De Italiaanse keuken. Ik heb al verwoede pogingen tot focaccia ondernomen, maar de perfectie heb ik nog niet gevonden.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Sinds ze naar zee verhuisden, zie ik hen helaas minder vaak. Maar onlangs was ik voor Radio 2 in Oostende en toen ben ik nog eens oldskool blijven slapen: schitterend.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Ik probeer genoeg groenten en fruit te eten. En als weervrouw leg ik best veel kilometers af. Dat telt als sport.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat iedereen gewoon maar wat doet.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content