Net als in de Kamer vorige week werd in de spoedvergadering in het Vlaams Parlement geen enkele concrete stap gezet tegen Israël. Vooruit en CD&V willen veel verder gaan dan de N-VA van minister-president Matthias Diependaele.
‘We hoorden u zeggen dat het standpunt van de regering duidelijk is, maar de regering is niet eens bijeengekomen.’ In haar repliek op Vlaams minister-president Matthias Diependaele (N-VA) duwde Vooruit-parlementslid Kelly Van Tendeloo waar het pijn deed.
Ondanks een parlementaire commissie die tijdens het reces bijeenkwam, zat de Vlaamse regering van N-VA, Vooruit en CD&V nog niet samen. Net als premier Bart De Wever (N-VA) op federaal niveau, weigerde Diependaele die vraag van de coalitiepartners.
Daarmee was de commissie op dinsdag inhoudelijk een maat voor niets. De drie regeringspartijen stonden niet toe dat resoluties van de oppositie besproken werden. Maar ook die kunstgreep kon de openlijke verdeeldheid niet verbergen – wel integendeel.
Enkele weken geleden spoorden de partijvoorzitters Conner Rousseau (Vooruit) en Sammy Mahdi (CD&V) de regeringen van dit land aan tot actie. Ook op Vlaams niveau blijven extra maatregelen voorlopig uit.
‘Sancties moeten Israël meer pijn doen dan ons’
FIT in Tel Aviv blijft open ondanks kritiek
Op het vlak van handel, een Vlaamse bevoegdheid, verandert er voorlopig niets. CD&V wilde een tijdelijke sluiting van het kantoor van Flanders Investment and Trade (FIT) in Tel Aviv, Vooruit wilde vooral dat het agentschap stopt met promotiecampagnes voor samenwerking met Israëlische bedrijven.
Geen sprake van, aldus Diependaele. De minister-president verwees naar de 2 miljard euro aan export van Vlaanderen naar Israël. ‘Die komt de Vlaamse economie ten goede, FIT werkt niet voor of met Israël. Ik vind het een beetje vreemd dat ik dat moet bevestigen.’ Of nog: ‘Sancties moeten Israël meer pijn doen dan ons.’ CD&V’er Gilles Bultinck was het niet eens met die uitleg.
Diependaele bevestigde wel dat hij ‘verouderde informatie’ over Israël van de website van FIT liet halen. Maar ook vandaag, zo meldde Jos D’Haese (PVDA), staan er nog ongelukkige passages. Zo beantwoordt FIT de vraag ‘Waarom zaken doen met Israël?’ met de woorden: ‘Ondanks de huidige situatie is de Israëlische economie sterk en blijven consumenten actief kopen.’
Over vragen naar een strenger kader rond de export van militaire, maar ook dual-use goederen (die zowel voor civiele als voor militaire doeleinden kunnen dienen), verwees Diependaele naar de bestaande regelgeving: ‘Een van de strengste, zo niet het strengste beleid tegenover Israël.’ Daarnaast wordt er gewerkt aan een verstrenging van het wapenhandeldecreet.
Kinderen als levend schild
Wanneer de Vlaamse regering dan wel bijeenkomt, is koffiedik kijken. Groen-parlementslid Nadia Naji stelde dat zoiets vernederend is voor Vooruit en CD&V. Samen met oppositiepartijen Open VLD en PVDA wil zij beide partijen kleur doen bekennen op 2 september. Op die dag staat wél de behandeling van een nieuwe resolutie op de planning, inclusief de voorstellen die Vooruit en CD&V in de media hebben geuit.
Even ontstond er opschudding in de commissie toen N-VA’ster Karolien Grosemans een citaat van Naji veroordeelde. Zij had immers een tekst van journalist Anas Al-Sharif voorgelezen, wiens dood na een gerichte aanval van Israël op 10 augustus de wereld rondging. Grosemans had ‘Anas’ begrepen als ‘Hamas’. Naji vond het ‘veelzeggend en pijnlijk dat de N-VA-fractie zijn naam niet kende’. Grosemans zei nadien wel degelijk de dood van journalisten te betreuren.
Tegen het einde van de twee uur durende vergadering volgde een ontboezeming van Diependaele. Die vertelde dat hij er tijdens gesprekken met zijn kinderen op vakantie veel over had nagedacht: ‘Wie is nu de grotere smeerlap: wie schiet op kinderen of wie kinderen gebruikt als levend schild? Ik weet het niet. Ik kies voor de onschuldige slachtoffers, en hoe we die het best kunnen helpen.’
Volgens Vooruit-fractieleider Kris Verduyckt is de vraag niet echt van belang: ‘Wat maakt het uit? De smeerlapperij moet gewoon stoppen.’
Een tikkende tijdbom voor twee regeringen
Op basis van de bijeenkomsten in het federaal en Vlaams parlement lijkt Gaza een tikkende tijdbom te worden voor beide regeringen. De statements van Rousseau en Mahdi waren te fors om zonder gevolg te blijven. Rousseau dreigde zelfs openlijk met wisselmeerderheden.
Daartegenover staat een N-VA die niet happig is om al te ver te gaan. Op federaal niveau komt daar een onwrikbare MR bij. Voor zowel de regering-De Wever als de regering-Diependaele belooft het begin van het politieke jaar spannend te worden.
Bart Maddens over Gaza en Bart De Wever: ‘Vooruit en CD&V spelen een gevaarlijk spel’
