Peter Casteels
‘Op een gekuiste, beleefdere versie van Jean-Marie Dedecker zit echt niemand te wachten’
Welke recente herinneringen hebt u aan het parlementaire werk van Jean-Marie Dedecker? Ik onthield dat hij PVDA’ers in het voorjaar ‘nestbevuilers’ noemde, toen ze amok maakten over het pensioenschandaal. Verrassend, vond ik. Verder schiet er mij – wel een trouwe lezer van zijn columns – niet zo heel erg veel te binnen over wat Dedecker sinds 2019 tijdens de werkweek in het parlement zit te doen. De ‘showtime’ op donderdag waar hij het zelf over heeft, trekt daar alvast niet veel kijkers meer. Zijn getob over of hij nog vijf jaar langer zal uitbollen in het parlement krijgt in ieder geval meer aandacht. Dat komt natuurlijk doordat ondertussen Tom Van Grieken, Bart De Wever en Theo Francken zich in Middelkerke allemaal aan zijn voeten zijn gaan werpen.
Wat het nog sneuer maakt: die zoon.
Jean-Marie probeert in zijn zog Dimitri Dedecker – van wie nog nooit iemand heeft gehoord – te lanceren in de Wetstraat. Hij wordt ons aangeprezen als een meer aaibare versie. ‘Dimitri is zachter qua karakter en gebruikt minder conflicterend taalgebruik’, zei een intimus in Het Laatste Nieuws. Heeft de familie dan niet begrepen dat het geblaf van Dedecker de enige reden is waarom hij volgend jaar misschien opnieuw veertigduizend stemmen haalt? Op een gekuiste, beleefdere versie zit echt niemand te wachten.
Een en ander doet mij concluderen dat deze man niet echt de energie, noch de goesting heeft om zelf een lijst en een eigen partij te trekken. Hoeveel plezier hij er ook aan beleeft dat daarover aan het begin van dit verkiezingsjaar duchtig wordt gespeculeerd, het gaat niet gebeuren. Dedecker wordt niet goed als hij denkt aan alles wat er bij zo’n partijwerking komt kijken, laat staan aan alle parvenu’s van wie hij nu zegt dat hij ze niet wil, maar die hij straks hard nodig zou hebben om lijsten gevuld te krijgen.
Er is maar één manier waarop hij zijn politieke carrière van een glansrijk einde kan voorzien, en dat is de Open VLD overnemen. Met Tom Ongena tegen Vincent Stuer kijkt die partij uit naar de treurigste voorzittersverkiezingen in tijden. Dedecker zou met z’n charme, geestigheden en uiteraard ook dat kenschetsende, unieke geblaf de liberale achterban nog altijd inpakken, en vervolgens die partij naar zijn hand kunnen zetten. Het zou het laatste spektakelstuk kunnen zijn van deze performer-politicus. En die Dimitri raakt dan op een opvolgerslijst ook wel verkozen.
Peter Casteels gooit elke week een blokje hout op het vuur.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier