Frieda Gijbels ks Kamerlid voor de N-VA en sinds kort ook ondervoorzitter van de partij. ‘Ik heb geleerd om niet te snel te oordelen.’
Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?
Ik word altijd boos als ik arrogantie en een superioriteitsgevoel bespeur. Wanneer machthebbers boven de hoofden beslissen en mensen als pionnen behandelen. Dan gaat het over de verschillende oorlogstonelen, maar net zo goed over het recente zaaddonorschandaal.
Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?
Humor en zelfrelativering. Daar hebben we veel te weinig van.
Wat is uw grootste prestatie?
Het is wellicht een cliché, maar ik ben bijzonder trots op mijn drie kinderen. Ze zijn 17, 21 en 23 jaar en hebben elk hun eigen talenten, maar ze zijn alle drie fantastisch en gezegend met een goed gevoel voor humor. En dat is niet eens mijn prestatie, maar vooral die van henzelf.
Wat is uw grootste mislukking?
Dat ik, ondanks flink wat pogingen, nooit gitaar leerde spelen zoals ik het wilde, los van de partituur. Het moet heerlijk zijn om een instrument echt te beheersen en samen te musiceren.
Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?
Als kind kon ik muisstil boeken blijven lezen tot mijn keel kurkdroog was, mijn billen sliepen en mijn wangen gloeiden. Die onbezorgdheid, die zeeën van tijd, daar kijk ik met weemoed naar terug.
Doet u iets bijzonders voor het milieu?
Ik zal nooit afval op straat gooien. Nog liever loop ik een paar uur rond met een klokhuis in mijn hand. En sinds kort is mijn man hobby-imker. Ik doe alsof het mij niet al te zeer interesseert, maar stiekem vind ik het fascinerend en dragen we bij aan de biodiversiteit.
Praat u weleens tegen uw huisdier?
Ja, tegen de kat, maar ook tegen de kippen. We hebben geweldige conversaties. Ze zijn het meestal ook roerend met me eens.
Van welke beslissing hebt u het meest spijt?
Ik heb lang spijt gehad van mijn keuze om voor tandarts te studeren. Tijdens die studie voelde ik mijn brede blik op de wereld verkleinen. Maar toen ik eenmaal mijn eigen praktijk had, vond ik het zo fijn om naar de verhalen van mijn patiënten te luisteren.
Hebt u ooit al eens een zelfhulpboek gelezen?
Waarschijnlijk wel. Ik heb daardoor ook al meerdere diagnoses op mezelf gekleefd. Maar geen enkel boek is me echt bijgebleven. Ik denk toch altijd dat ik het zelf beter weet, vrees ik.
Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?
De boeken van Gabriel García Márquez stelden me gerust toen ik een jaar of 15 was. Een volwassene die nog zo kon dromen en fantaseren: ik voelde me op slag minder abnormaal.
‘Geen enkel zelfhulpboek is me echt bijgebleven. Ik denk toch altijd dat ik het zelf beter weet, vrees ik.’
Waarover zou u meer willen weten?
Automechanica. Wat dat betreft kunnen ze me wijsmaken wat ze willen: verschrikkelijk!
Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?
Ik denk nog altijd dat je in elkaars hoofd kunt kijken en elkaars gedachten kunt lezen. Maar intussen weet ik dat je die ook regelmatig onder woorden moet brengen, om misverstanden te vermijden.
Vindt u seks overschat?
Seks kan onmogelijk worden overschat. Het is heel banaal, maar tegelijk verbonden met kwetsbaarheid, vertrouwen en respect.
Wat hebt u geleerd in het leven?
Niet te snel oordelen. Persoonlijke ontmoetingen en gesprekken kunnen een heel ander licht werpen op een problematiek waarvan je eerst dacht dat je die wel doorgrondde.
