Op de Vlaamse feestdag kijken we bij Knack en Trends Z reikhalzend uit naar het feestje op het Brusselse stadhuis. Maar we gaan ook in op de snedige aanvallen op een van de zwakste plekken van de Vlaamse regering: het Klimaatplan. ‘Om een lelijk woord te gebruiken: het is een shitdossier geworden’.
Er zijn al bij weinig Vlamingen die op 11 juli de Vlaamse vlag uithangen. De Vlaamse feestdag blijft voor velen een dag zonder emotionele lading. Zeker zolang het ook geen wettelijk vrije dag voor iedereen is. En de Vlaamse vlag, hoe officieel ook, draagt voor velen nog steeds negatieve connotaties met zich mee.
Freya Van den Bossche als N-VA’er
Freya Van den Bossche (Vooruit), sinds januari parlementsvoorzitter, hield een opvallend Vlaamse toespraak in Brussel, waarin ze zich bijna als een N-VA’er profileerde. Ze eiste meer respect voor de Vlaamse kiezer in de Brusselse regeringsvorming, met een meerderheid aan Vlaamse kant als een fundamenteel recht op zelfbestuur.
In een wereld met meer militaire conflicten pleitte ze ook voor meer collectieve weerbaarheid en gemeenschapsvorming in Vlaanderen. ‘En dat bovendien op een flamingante toon,’ zegt Jan De Meulemeester, Head of Business News van Trends Z, ‘waardoor ik eerst de indruk had dat ze per abuis de speech van Matthias Diependaele (N-VA) aan het voorlezen was.’ Ze doet dit vanuit haar rol als Vlaams parlementsvoorzitter, als ‘eerste Vlaming’. Maar toch verrassend: ze had de boodschap anders kunnen invullen, met onder meer typische, sociale accenten van Vooruit. Dat bleek niet het geval.
Understatement
Minister-president Matthias Diependaele (N-VA) zelf hield het opvallend gematigd. Zijn pleidooi voor een Vlaamse meerderheid in Brussel klonk als een understatement — want wettelijk verankerd — maar werd desondanks als nieuws opgepikt. De echte verrassing zat hem in het feit dat de Vlaamse politieke middengolf zich lijkt te herpositioneren: niet meer per se links of rechts, maar assertief Vlaams, zonder schreeuwerigheid.
Ook inhoudelijk was het een bewogen week in het Vlaams Parlement, met een marathondebat over het nieuwe klimaatplan van minister Melissa Depraetere (Vooruit). Zij presenteerde een ‘goednieuwsshow’ over een CO2-reductie die volgens de oppositie vooral op luchtkastelen lijkt te rusten. De beoogde reductie van 47 procent tegen 2030 haalt Vlaanderen bijlange niet. Zelfs de eigen ambitie van 40 procent blijft steken op 33 procent.
Balletje-balletje
Depraetere schuift een slimme belastingverschuiving naar voren — minder taks op elektriciteit, meer op gas — maar belooft tegelijk dat niemand meer zal betalen. Die compensatie moet dan weer uit Europa komen, via het ETS2-systeem. Bert Bultinck noemt het een ‘balletje-balletje-spel’, waarbij uiteindelijk toch de consument het verborgen balletje zal betalen.
Opvallend: Groen vindt stilaan opnieuw haar stem in de oppositie. Nieuw parlementslid Aimen Horch uit Vilvoorde fileerde het klimaatplan scherp en onderbouwd. Volgens Bultinck lijkt de partij voor het eerst sinds lang een nieuwe adem te vinden. Tijdens de regeringsdeelname waren de realo’s aan zet en stonden de fundi’s aan de kant. In de oppositie kunnen de fundi’s weer scoren. Groen kan weer echt groen zijn.
