Leerkrachten zijn geen influencers, verpleegkundigen zijn geen healers en bejaardenverzorgers worden niet betaald om omaatjes te bezoeken. ‘Wie doet alsof dat wel zo is, haalt mensen in huis die niet geschikt zijn voor de job’, schrijft Knack-redactrice Ann Peuteman.
‘We hebben nood aan healers. Game over: die twee woorden zitten ons op de hielen. Maak deel uit van de oplossing voor jullie generatie. Wees een held en help.’ Dat rapt Safi in Healers, een song die deel uitmaakt van een campagne van de Vlaamse overheid om jonge mensen warm te maken voor zorgberoepen.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Op zich een leuk idee. Alleen zijn verpleegkundigen, zorgkundigen en andere zorgberoepen helemaal geen healers. Doorgaans hebben ze amper tijd om een babbel met hun patiënten te hebben, laat staan dat ze hun aura, chakra’s of energiebanen onder handen kunnen nemen. In onderbemande ziekenhuizen, revalidatiecentra en woonzorgcentra hollen ze de benen vanonder hun lijf om iedereen op tijd eten te brengen, te wassen en te verzorgen. Daar worden ze ook nog eens een pak minder voor betaald dan een healingsessie doorgaans kost – als we de tarieven op het internet mogen geloven tenminste.
Leerkrachten en mensen in zorgberoepen moeten beter weten waar ze aan beginnen.
Al even verbloemend was het verkoopspraatje dat ik de zorgcoördinator van een woonzorgcentrum onlangs voor een groep zorgkundigen in spe hoorde houden. ‘Hou je van je oude oma? Is ze ook altijd zo blij als je tijd voor haar maakt? Zou je dan geen twintig oma’s willen die je dag na dag blij kunt maken?’ Toen ik opmerkte dat ze toch wel heel creatief met de werkelijkheid omsprong, zuchtte ze dat er in haar woonzorgcentrum al meer dan een halfjaar zeven vacatures openstaan. ‘We krijgen alleen het restje binnen’, legde ze me uit. ‘Meisjes – jongens zien we nooit – die voor bejaardenzorg kiezen omdat ze niet weten wat ze anders zouden moeten doen of elders al wandelen zijn gestuurd. En zelfs zij haken na verloop van tijd vaak weer af.’
Niet zo gek. Hoelang zou het duren voor zo’n meisje doorheeft dat de job toch net iets meer inhoudt dan bij twintig oma’s op visite gaan? Waarschijnlijk één werkdag, waarin ze van bewoner naar bewoner rent, er amper in slaagt om op alle ingedrukte alarmknoppen te reageren en zware mensen in haar eentje optilt omdat er geen collega in de buurt is die kan helpen. Dát is de realiteit en het heeft geen enkele zin die te verbloemen om jonge mensen naar de sector te lokken. Dan beginnen ze alleen maar met de verkeerde verwachtingen aan hun job, gaan ze er op den duur aan onderdoor of houden ze het helemaal voor bekeken.
De komende jaren zullen we in (onder meer) de zorg en het onderwijs alleen maar meer nood hebben aan gedreven mensen.
Hetzelfde geldt voor beginnende leerkrachten – waar ook al een tekort aan is. ‘Word een echte influencer‘ is de slogan van een campagne die een tijd geleden werd gelanceerd om meer volk naar de lerarenopleidingen te lokken. Vandaag zijn er te weinig jonge mensen die voor een job in het onderwijs kiezen en wie dat wel doet, haakt vaak snel weer af. En geef toe: wie wil er tegenwoordig geen echte influencer zijn? Je hebt impact op duizenden volgers, hoeft je niet moe te maken én wordt nog stevig betaald ook. Alleen is dat niet helemaal wat de job van leerkracht inhoudt. Niet alleen ligt het uurloon doorgaans een pak lager, hij moet er ook veel harder voor werken. Door les te geven natuurlijk, maar ook door bergen papierwerk af te handelen, mee te helpen aan de organisatie van het schoolfeest en de klasquiz, manieren te zoeken om zowel leerlingen met dyslexie en concentratiestoornissen als autisme en gehoorproblemen te helpen en na de schooluren bij ouders te gaan aanbellen die anders niet thuis geven. ‘Word een keihard werkende idealist die ontzettend veel ballen tegelijk in de lucht kan houden’, is een slogan die de werkelijkheid beter benadert.
De komende jaren zullen we in (onder meer) de zorg en het onderwijs alleen maar meer nood hebben aan gedreven mensen. Dus is het cruciaal dat degenen die ervoor kiezen dat vol overtuiging doen en ook precies weten waar ze aan beginnen. Ik weet zeker dat ze bestaan, want ik kom hen geregeld tegen in scholen, ziekenhuizen of rusthuizen. Ze klagen soms wel over de werkomstandigheden, maar toch er is niets wat ze liever zouden willen doen. Helden noemt rapper Safi hen, en daar heeft hij wel gelijk in. Wie zo’n baan écht wil doen, terwijl hij of zij perfect weet wat die allemaal inhoudt, is een held. Of toch minstens iemand die goed moet worden betaald en tonnen respect moet krijgen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
