De Waalse regering wil het wettelijk mogelijk maken om je te laten begraven met je huisdier, zoals dat ook in sommige andere Europese landen kan.
Waals minister van Lokale Besturen Christophe Collignon (PS) heeft een voorstel van decreet in die zin klaar. Er zijn wel een aantal voorwaarden. Zo moet het dier al gestorven en gecremeerd zijn voordat het baasje komt te overlijden. Het huisdier euthanaseren op het moment dat de eigenaar sterft, is zeker geen optie.
Verder moet de as van het huisdier in een aparte urn, die ook niet te veel plek mag innemen, zodat die mee in de kist past, of makkelijk kan worden bijgezet op de daarvoor bestemde plek op een begraafplaats.
Alle dieren die de Waalse regering als huisdier erkent, komen in aanmerking voor samen begraven: honden, katten, parkieten, fretten, goudvissen en zelfs paarden. De Waalse regering zegt daarmee tegemoet te komen aan een reële behoefte.
Alle huisdieren komen in aanmerking: honden, katten, parkieten, fretten, goudvissen en zelfs paarden.
‘Aan mij is dat idee van de Waalse regering niet besteed’, reageert Michel Vandenbosch, voorzitter van dierenrechtenorganisatie GAIA. ‘Ik ben niet van plan om me te laten begraven met mijn huisdieren. Hoewel ik een bijzonder nauwe, innige band heb met Lizzy, onze Deense dog, die één brok liefde en de goedheid zelf is.’
Toch kan Vandenbosch zich voorstellen dat andere mensen de gedachte om samen te blijven met hun huisdier na de dood wél genegen zijn. ‘Zeker voor oude mensen was hun huisdier vaak het enige wat hun leven nog zin gaf. Dus mij niet gelaten als die mensen de as van hun al gecremeerde huisdier niet op de schouw willen achterlaten, maar meenemen in het graf.’
Volgens Vandenbosch wordt de sterke emotionele verbinding die mensen kunnen hebben met hun huisdier nog vaak onderschat. Bij die gevoelsband hoort voor velen sowieso ook een waardig afscheid van een gestorven dier. ‘Ik herinner me mijn toenmalige schoonvader die onze overleden hond achteraan in de tuin begroef, en spontaan bij dat graf begon te bidden. Begraafrituelen zijn belangrijk in een rouwproces. Ze geven ook blijk van de waarde die mensen hechten aan het leven van een dier.’
Van het initiatief van de Waalse regering is Vandenbosch dus ‘geen fan’, maar ook geen tegenstander: ‘Je berokkent er niemand schade mee, dat is al heel wat. Maar ik vraag me wel af of dit nu echt noodzakelijk is, en of de samenleving daardoor een grote sprong voorwaarts in het beschavingsproces maakt. Er zijn andere, dringender zaken die moeten worden geregeld als het gaat om dieren.’
