Vrouw van Bart De Wever, Veerle Hegge, komt met boek over eetstoornis: ‘Ik ben er nog niet’

Veerle Hegge brengt deze week een getuigenissenboek uit over haar eetstoornis. Maar ook als de vrouw van de premier zo’n persoonlijk, emotioneel verhaal vertelt, wordt dat in de Wetstraat politiek.

In een diep persoonlijk, bij momenten aangrijpend boek getuigt Veerle Hegge over haar strijd tegen anorexia. Hegge is de vrouw van de premier, N-VA’er Bart De Wever, waardoor De stem van mijn stilte de komende dagen nog veel meer weerklank zal krijgen dan anders het geval was geweest. Hegge, die tot hiervoor altijd nadrukkelijk op de achtergrond bleef en lesgeeft in een lagere school, wil met dit boek het taboe op eetstoornissen op latere leeftijd doorbreken.

Het is ongezien dat de vrouw van een premier of een andere toppoliticus uit de schaduw treedt met zo’n rauwe maar ook krachtige getuigenis. Hegge doet verslag van de zes maanden dat ze zichzelf in Tienen bij de Alexianen liet opnemen, in de tweede helft van vorig jaar. Daaraan ging een aantal opnames op intensieve zorgen vooraf, omdat ze er door de eetstoornis zo slecht aan toe was. Net voor kerst kwam Hegge weer naar huis. Fysiek is ze hersteld maar ze vecht nog ‘elke dag’ tegen de ziekte. ‘Ik ben er nog niet’, schrijft ze naar het einde toe.

Seksueel misbruik

Ook over een zeer moeilijke thuissituatie en seksueel misbruik, het trauma dat de ziekte een kans gaf, schrijft Hegge uitgebreid en open. De dader was iemand waar ze naar opkeek en die ze goed kende, en het heeft decennialang geduurd voor het voor haar duidelijk was wat er precies was gebeurd in die jaren dat het misbruik duurde.

‘Dat zet alle sluizen in jezelf open’, schrijft Hegge over het moment waarop ze voor het eerst toegeeft een slachtoffer van seksueel misbruik te zijn geweest. ‘De tol die je betaalt om die waarheid toe te kunnen laten, is verpletterend. Er is meer dan veertig jaar stilte aan voorafgegaan. Iets meer dan anderhalf jaar later werd ik voor het eerst opgenomen op de spoedafdeling met een ernstige eetstoornis. Zo ontregelend was het voor mij en mijn systeem.’

Als Hegge de dader, die niet nader genoemd wordt, confronteert met haar relaas, toont hij geen enkele vorm van schuldbesef.

Sammy Mahdi

Al voor verschijnen zoemde het boek, en ook het verhaal over Hegge, rond in de Wetstraat. In een interview in Humo had Bart De Wever vorig jaar al verwezen naar de ziekte van zijn vrouw, zonder er verder op in te gaan. De gezinssituatie van de oud-voorzitter van N-VA is al langer af en toe nieuws: ook één van de twee dochters werd, in 2023, al een keer opgenomen in een psychiatrische instelling, iets waar De Wever zelf mee naar buiten kwam.

Deze zomer werd Veerle Hegge en haar aankomend boek ook echt nieuws toen Bart De Wever aangaf dat hij absoluut niet gediend was van zijn coalitiegenoten – Vooruit maar blijkbaar vooral CD&V en Sammy Mahdi – die zijn zomervakantie in Zuid-Afrika verstoorden. Zij kwamen in de media met aanhoudende roepen om regeringsoverleg rond de genocide in Gaza. Het was de eerste vakantie die de familie weer helemaal samen doorbracht, en de premier zou de regeringspartijen duidelijk te kennen hebben gegeven dat hij voor even rust wilde.

Met de media-aandacht voor De stem van mijn stilte zal daarmee ook de discussie oplaaien of Sammy Mahdi dan wel of niet echt iets te verwijten valt. ‘Bij CD&V zien ze een poging van N-VA om de integriteit van Mahdi aan te vallen via het persoonlijke verhaal van mevrouw De Wever. De christendemocraten ontkennen dat ze wisten dat die vakantie zó belangrijk was. Ze vinden tegelijk ook dat een premier nu eenmaal verantwoordelijkheden heeft die je niet op pauze kan zetten’, vertelde Carl Devos vrijdagmiddag al aan Het Laatste Nieuws.

Sammy Mahdi wordt, terzijde, niet bij naam vernoemd door Veerle Hegge. Zo’n boek van de vrouw van de premier schetst dan weer wel onherroepelijk ook een portret van haar man. Er wordt regelmatig naar ‘Bart’ verwezen, maar de drukte van de job van een politicus die al meer dan twee decennia meedraait op topniveau zorgt ervoor dat hij vaak afwezig is. Even pijnlijk als over de eetstoornis, schrijft Veerle Hegge bij momenten over de eenzaamheid die ze overal voelt. Eenzaamheid is een belangrijk thema in het boek, en de carrière van haar man weeg duidelijk op haar. ‘Thuis zagen de kinderen en Bart natuurlijk dat ik afzag van die eetstoornis, maar rond het onderwerp werd toch in alle stilte gewalst’, schrijft ze in een scene. ‘Een factor die daar aan bijdraagt, is dat het vaak sprokkelen is naar momenten van samen zijn met Bart. Vaak is hij pas rond middernacht thuis. Dat is niet per se een uitgesproken moment om het over de problemen of moeilijkheden van die dag te hebben. Je wilt liever iets ontspannends doen zoals een film of serie kijken.’

Ook Libelle koos vijf opmerkelijke fragmenten uit het boek dat, trouwens, vanaf dit weekend in de winkel ligt. De stem van mijn stilte wordt uitgegeven door Pelckmans.

Waarom het boek van Veerle Hegge, echtgenote van Bart De Wever, politiek relevant is: beluister hier de nieuwste aflevering van Tussen Wetstraat en Wall Street