Mieke Vogels (Groen): ‘Bij ouderen, zeker vrouwen, vind ik seks onderschat’

‘Ik heb geleerd dat de strijd nooit gestreden is.’ © Illustratie Studio Chapo

Mieke Vogels is voormalig minister en oud-voorzitter van Groen. Bij de komende verkiezingen duwt ze de Kamerlijst.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Het nieuwe vervoersplan van De Lijn. Voor veel oudere en kwetsbare mensen betekent zo’n afgeschafte bus het verschil tussen wel of niet kunnen buitenkomen. We produceren eenzaamheid.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Minder nadruk op ik-ik-ik en meer op samenleven. Zowat alles wordt vandaag vanuit de portemonnee bekeken. Denk aan de tv-ploegen die elke vakantie de hardwerkende Vlaming gaan uitzwaaien in Zaventem. Voor wie het met minder moet doen, hakt dat erin.

Wat is uw grootste prestatie?

Ik ben er als minister in geslaagd de financiering voor personen met een handicap om te draaien: niet langer investeren in bedden, maar in persoonlijke budgetten. Dat de huidige CD&V-minister daarop wil besparen, maakt me boos.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

Aan mijn warme thuis. We waren met zes kinderen en woonden heel klein – we pasten zelfs niet met z’n allen rond de tafel. En we kochten een halve kilo chipolata voor 8 personen. Maar vrienden waren altijd welkom. Dan schoven we nog wat op en sneden we die worst in kleinere stukken.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

Sinds vijf jaar doe ik alles met de trein. Zo kom je ook al heel ver.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Toen mijn man overleed, suggereerden sommigen dat ik een hond kon nemen. Goed bedoeld hoor, maar ik heb echt niets met huisdieren.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Van geen enkele belangrijke beslissing: ik ben getrouwd met de man die ik liefhad en heb twee schatten van kinderen. Ik ben een geluksvogel.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Grenzen aan de groei, het rapport van de Club van Rome uit 1972. Ik ben opgegroeid in de jaren zestig en zeventig, the sky was the limit. Toen dat boek verscheen, werden we met beide voeten op de aarde gezet.

Waarover zou u meer willen weten?

Over vegetarisch koken. Ik kom uit de tijd van aardappelen, groenten en vlees. Nu koop ik weleens een veggieschijf, maar tot culinaire hoogstandjes kom ik niet.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

De voortdurende zoektocht tussen trouw blijven aan jezelf en je aanpassen aan je partner.

Vindt u seks overschat?

Bij ouderen, zeker vrouwen, vind ik het onderschat. Mijn man leed aan prostaatkanker, wat een enorme invloed had op ons seksleven. Als ik daar met iemand over durfde te praten, kreeg ik vaak te horen dat ik het geluk had al zo oud te zijn, en geen man.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Ze zijn allebei gestorven. Nu besef ik pas wat ik hen nog allemaal had moeten vragen.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Ik erger me verschrikkelijk aan alle adviezen die over ons uitgestrooid worden. Typisch voor de ‘eigen schuld, dikke bult’-cultuur. Wat ik wel doe, is voldoende slapen en mijn hersenen laten werken. Maar ik heb niet de ambitie honderd te worden.

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

Nee, ik zou de kwetsbare mensen om me heen niet kunnen achterlaten.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat de strijd nooit gestreden is. Als ik zie hoeveel miljarden weer geinvesteerd worden in bewapening, maakt dat me ziek.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content