Tussen de vele loopclubs in Brussel valt Les Gazelles de Bruxelles op: een organisatie die via sport mensen in kansarmoede ondersteunt en begeleidt. ‘We horen vaak: “Ik ken nu meer mensen, ik voel me minder alleen.”’
Op zondag nemen 23 ‘Gazelles’ deel aan de 20 kilometer door Brussel. Een diverse groep van mensen in kansarmoede, vluchtelingen en vrijwilligers. Onder hen ook Oscar (21), die begon als stagiair en inmiddels trainingen begeleidt. ‘Het maakt ondertussen deel uit van mijn leven. Dat zal ook wel zo blijven’, vertelt hij.
Van loopgroep tot sociaal-sportieve motor
Les Gazelles de Bruxelles begon in 2013 als een loopgroep voor vluchtelingen en nieuwkomers, maar groeide intussen uit tot een sociaal-sportieve werking die op verschillende plekken in Brussel activiteiten organiseert. De organisatie bereikt mensen die door financiële of sociale drempels moeilijk toegang vinden tot het bestaande sportaanbod. ‘We werken samen met sociale organisaties, armoedeverenigingen en opvangcentra’, vertelt zakelijk coördinator Wim Poelmans. ‘Onze activiteiten zijn gratis, laagdrempelig en we gaan vaak naar de mensen toe.’
‘Als je samen loopt of wandelt, maakt het niet uit welke taal je spreekt of waar je vandaan komt.’
Het sportaanbod is breed: loopgroepen, wandelingen, sportlessen, en sinds enkele jaren ook een aparte vrouwenwerking. De leeftijd van de deelnemers varieert van 12 tot 78 jaar. Soms zijn de groepen klein – vier à vijf mensen – soms groot, tot boven de twintig. Jaarlijks zijn er duizenden deelnemers, verspreid over 17 verschillende trainingsgroepen.
Netwerk op loopschoenen
De keuze voor sport, en dan specifiek lopen, was volgens Poelmans niet moeilijk. ‘Als je samen loopt of wandelt, maakt het niet uit welke taal je spreekt of waar je vandaan komt’, zegt hij. ‘Het creëert verbondenheid en plezier. Daar zit de kracht van onze werking.’
Naast het fysieke aspect is er een duidelijke sociale meerwaarde. Deelnemers bouwen nieuwe netwerken op en voelen zich sterker, zowel fysiek als mentaal. ‘We horen vaak: “Ik ken nu meer mensen, ik voel me minder alleen.”’
Niet zonder uitdagingen
De grootste uitdaging? Dat blijkt niet het vinden van deelnemers, zegt Poelmans. ‘De vraag is groter dan het aanbod. De echte uitdaging zit in de middelen. Er is in Vlaanderen geen structureel subsidiekader voor sociaal-sportieve organisaties zoals de onze. Om een vereniging draaiende te houden heb je vooral personeel nodig.’
Aan sportwedstrijden zoals de 20 kilometer door Brussel hangt vaak ook een stevig prijskaartje vast. Les Gazelles betaalt die deelnamekosten voor haar leden, met hulp van donaties. Poelmans: ‘Mochten we dat niet doen, dan zouden velen gewoonweg niet meedoen. Voor iemand die in een opvangcentrum verblijft of een alleenstaande moeder met drie kinderen is dat financieel onhaalbaar.’
Factcheck: ja, 50 minuten lopen per week verkleint de kans op een hartaanval