Een socialistische vakbondsbaas roept linkse Walen op om niet voor de PTB te stemmen, vanwege het unitarisme van die partij. Het Waals regionalisme is dan ook verre van dood, zegt historicus en gewezen ULB-rector Hervé Hasquin (MR).
Volgens algemeen secretaris Jean-François Tamellini van de Waalse socialistische vakbond FGTB kan er alleen vanuit Wallonië een nieuw soort sociaal contract tot stand komen. De communistische PTB, zegt Tamellini, wil alles opnieuw naar het nationale niveau brengen en ‘erkent de gewesten alleen als louter administratieve entiteiten’. Maar op het door Vlaamse partijen gedomineerde federale niveau wordt volgens Tamellini een overwegend rechts beleid gevoerd.
‘Als je het werkgelegenheidsbeleid helemaal aan de federale regering overlaat,’ zei Tamellini in de Waalse kranten, ‘dan krijg je veralgemeende flexi-jobs, onbeperkte overuren en een heksenjacht op werklozen.’ Tamellini, vakbondsman met regionalistische inborst, roept linkse Walen dan ook op om liever voor de PS of Ecolo, dan voor de PTB te stemmen.
Autonomie
‘Is Raoul Hedebouw nu ook al een Vlaming en een nationalist?’ lacht historicus en gewezen ULB-rector Hervé Hasquin (MR). ‘De PTB maakt de Waalse socialisten bang – terecht natuurlijk. Dat verklaart deels de uitspraken van Tamellini,’ zegt hij.
‘Is Raoul Hedebouw (PVDA-PTB) nu ook al een Vlaming en een nationalist?’
Los daarvan is het Waalse regionalisme zeker niet dood, vervolgt Hasquin, maar ook niet een exclusief socialistische hobby. ‘De meeste Waalse regionalisten vind je inderdaad nog steeds bij de PS, zeker in Luik. Maar ook bij de Waalse liberalen is er altijd een regionalistische tendens geweest, waartoe ik mezelf ook reken. De sociaal-economische belangen van Wallonië en Vlaanderen vallen lang niet altijd samen. Daarom is er, los misschien van de PTB, ook geen enkele Franstalige partij die ervoor pleit de Waalse regionale autonomie weer op te geven. Het Vlaamse, Waalse en Brusselse regionalisme zal binnen België ook alleen maar sterker worden. Dat is niet noodzakelijk altijd een goede zaak, maar wel gewoon een sociologische realiteit.’
Verfoeide socialisten
In weerwil van sommige regionalisten in zijn partij out MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez zich graag als belgicist, en verzet hij zich tegen nieuwe stappen in de staatshervorming. Nog meer bevoegdheden regionaliseren komt volgens Bouchez neer op nog meer machtsinstrumenten in de handen van de verfoeide Waalse socialisten.
‘Bouchez presenteert zich als unitarist, op de eerste plaats om zich van de PS te onderscheiden,’ analyseert Hasquin. ‘Maar dat betekent niet dat hij zich principieel altijd tegen een staatshervorming zal verzetten. Maar PTB’ers zijn natuurlijk op de allereerste plaats communisten. Jammer genoeg zijn veel van hun kiezers zo jong dat ze niet weten wat voor rampspoed communistische regimes hebben veroorzaakt. De Sovjet-Unie bestond op papier ook uit afzonderlijke republieken, zoals onder meer Oekraïne. We weten inmiddels hoeveel autonomie Oekraïne binnen de Sovjet-Unie bezat. En ik denk ook niet dat een Waalse republiek in een communistisch België veel in de melk te brokkelen zou hebben.’
