‘Brusselse structuren vereenvoudigen: waarom zou je afschaffen wat goed werkt?’

‘Ik ben helemaal voor het vereenvoudigen van structuren maar dan wel daar waar het er toe doet voor de Brusselaar’, schrijft Vlaams minister voor Brussel Benjamin Dalle (CD&V) na de uitspraken van PS-voorzitter Paul Magnette over een nieuwe staatshervorming.

PS-voorzitter Paul Magnette gaf vorige week aan in De Afspraak (VRT) dat hij voorstander is van een nieuwe staatshervorming waarin de gemeenschappen worden afgeschaft. Zeker voor Brussel zou dit ingrijpende gevolgen hebben. Het zou betekenen dat alle Nederlandstalige voorzieningen in de hoofdstad, zoals onderwijs en cultuur, onder Brussels bestuur worden geplaatst.

Volgens Magnette hebben de gemeenschappen geen toekomst meer omdat de Nederlandstalige Brusselaars niet meer zeggen dat ze Vlamingen zijn die in Brussel leven, maar dat ze Nederlandstalige Brusselaars zijn. Magnette beroept zich op een toenemende ‘Brusselse identiteit’ om zijn argumentatie kracht bij te zetten. Dit is echter niet de kern van de discussie: dat steeds meer Nederlandstaligen zich Brusselaar voelen sluit een krachtige Nederlandstalige aanwezigheid in de hoofdstad niet uit.

Brusselse structuren vereenvoudigen: waarom zou je afschaffen wat goed werkt?

De voorbije dertig jaar groeide de aanwezigheid van de Nederlandstalige instellingen sterk en met deze groei ook de investeringen vanuit de Vlaamse Gemeenschap in Brussel. De voorbije zes jaar alleen al stegen de investeringen van de Vlaamse Gemeenschap met 20% in Brussel. Dat was ook nodig want de Brusselaar vindt steeds meer zijn weg naar de Nederlandstalige scholen, crèches en cultuur. Ze staan symbool voor kwaliteit en er gaat een emancipatorische kracht van uit. Waarom zouden we afschaffen wat goed werkt in Brussel?

Voor de Brusselse gezinnen is ongetwijfeld het belang van het Nederlandstalige onderwijs het meest tastbaar. Sinds 1985 stijgen de leerlingencijfers in het Nederlandstalig onderwijs in Brussel fors: voor de kleuters alleen al een verdrievoudiging. Eén op de vijf Brusselse leerlingen gaat vandaag naar het Nederlandstalige kleuter-, lager of middelbaar onderwijs. Eenzelfde verhaal zien we bij de kinderopvang. In 1971 zijn er welgeteld 3 Nederlandstalige kinderdagverblijven, vandaag zijn dat er meer dan 100.

Brussel, dat is ook een levendig Nederlandstalig cultuuraanbod. In binnen- en buitenland benijdt men cultuurtempels als de Ancienne Belgique of de KVS. De bibliotheken en gemeenschapscentra zijn schitterende ontmoetingsplekken in de Brusselse wijken. Bruzz brengt ons via radio, televisie, magazine en website dagelijks nieuws over wat in de hoofdstad leeft.

Waarom zouden we dat alles op de helling zetten voor een hoogst onzeker alternatief? Het trackrecord van het Brussels Gewest rond tweetalige dienstverlening, bijvoorbeeld in GGC ziekenhuizen of woonzorgcentra, is niet bepaald een voorbeeld.

Verder neemt vandaag de Vlaamse Gemeenschap 30% van de Brusselaars als doelgroep. Daarvoor maakt ze meer dan vijf procent van haar gemeenschapsbudget vrij. Dat overstijgt ruimschoots de Brusselaars die als Nederlandstalig bij de gemeenten geregistreerd staan. De Vlaamse Gemeenschap doet dit omdat we geloven dat de band van solidariteit tussen Brussel en Vlaanderen belangrijk is. Vandaag is die zogenoemde Brusselnorm niet gecontesteerd. Wie de banden met de hoofdstad door wil knippen en die solidariteit loslaat, begeeft zich op erg glad ijs.

Ik hoop dat andere Nederlandstalige politici beseffen waarvoor ze pleiten als ze meegaan in deze plannen. De eerste Nederlandstalige Brusselse minister die straks het licht gaat uitdoen in de klassen van het Nederlandstalig onderwijs in Brussel draagt een verpletterende verantwoordelijkheid en legt een hypotheek op de toekomst van duizenden jonge Brusselaars.

De Vlaamse Gemeenschap in Brussel is mee geëvolueerd met haar tijd. Ze richt zich al lang niet meer alleen tot de Vlaamse Brusselaars alleen. Iedere Brusselaar die van het Nederlandstalig aanbod gebruik wil maken en Nederlands wil leren is welkom. Het illustreert de open en inclusieve houding van de Vlaamse Gemeenschap die aansluit bij de meertalige en superdiverse realiteit van onze Hoofdstad.

Magnette leidt met zijn uitspraken de aandacht weg van het echte probleem in Brussel. Uit recent onderzoek blijkt dat Brusselse gezinnen de hoofdstad vooral inruilen voor Vlaanderen vanwege de problemen inzake mobiliteit, veiligheid, luchtkwaliteit en onbetaalbare huisvesting. Dat zijn stuk voor stuk bevoegdheden waar vandaag het Brussels Gewest en de 19 gemeenten voor verantwoordelijk zijn.

Ik ben helemaal voor het vereenvoudigen van structuren maar dan wel daar waar het er toe doet voor de Brusselaar. Maak het niet langer mogelijk dat gemeenten vooruitgang inzake mobiliteit, huisvesting of veiligheid verhinderen. Versterk het Brussels Gewest met deze bevoegdheden. Het is bijzonder dat een PS politicus enerzijds de Vlaamse gemeenschap in Brussel wil afschaffen om de structuur van Brussel te vereenvoudigen, en anderzijds op de rem gaat staan wanneer er gesproken wordt over een vereenvoudiging van het Brussels gewest. Een structuur waar meer dan 166 politici (ministers, burgemeesters, schepenen en OCMW-voorzitters) het beleid uittekenen. Niets belet de huidige minister-president van het Brussels Gewest om aan deze belangrijke vereenvoudiging te beginnen.

Vlaanderen is meer dan ooit geëngageerd om haar belangrijke rol te blijven opnemen in een gemeenschappelijk toekomstproject voor onze hoofdstad. De Vlaamse Gemeenschap heeft de uitdrukkelijke ambitie om de band met Brussel verder te versterken en om haar gemeenschapsbevoegdheden in Brussel maximaal te blijven uitoefenen.

Waarom immers zouden we afschaffen wat goed werkt in Brussel?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content