De uitgever van ‘Dwarsligger’, het nieuwe boek van ex-spoorbaas Marc Descheemaecker, gaf eerder ook al ‘De keizer van Oostende’ uit. Twee boeken die Johan Vande Lanotte zwaar onder vuur nemen. Is André Van Halewyck een man met een missie? ‘Ik doe het voor de hygiëne van de democratie.’
Van Halewyck: Voor de goede orde: ik wil de scalp niet van Vande Lanotte. Ik vond ook dat Wim Van den Eynde (co-auteur van ‘De Keizer van Oostende) een fout maakte toen hij in Humo zei: ‘Op basis hiervan moet Vande Lanotte aftreden.’ Dat moet een journalist niet zeggen. Een journalist moet zijn werk doen, en als het nodig is zullen anderen dan wel de politieke conclusies trekken. We kunnen alleen vaststellen dat sommige ministers voor minder zijn vertrokken.
U wil de scalp van Vande Lanotte niet, zei u?
Van Halewyck: Ik heb de soap over de aanstelling van de NMBS-top ook maar in de kranten moeten lezen, zoals alle burgers. En zoals iedereen moest ik besluiten: wat een machtsspel alweer. En om wat? Om de NMBS weer op de rails te krijgen? Ik begrijp die politieke spelletjes echt niet.
Een eerste lectuur van de drukproef leert dat Descheemaecker niet echt fijnzinnig is in de beschrijving van al wie hem geen gelijk gaf. Hebt u met hem over bepaalde passages in zijn manuscript gediscussieerd?
Van Halewyck: (lachje) We hebben een en ander gefinetuned. We gaan trouwens altijd met onze auteurs in discussie, volgens het principe ‘goed kan altijd beter’. Het is toch normaal dat een manuscript verschilt van de finale tekst van een boek?
Wat boeit u zo aan het relaas van Descheemaecker?
Van Halewyck: Ik ben gefascineerd door het machtsevenwicht – of -onevenwicht – tussen politiek, economie en de publieke opinie, en dus de bevolking. Daarom ben ik ook blij dat ik binnenkort het nieuwe boek van Luc Huyse kan uitgeven, De democratie voorbij. Ook dat gaat over democratie 2.0. Het is een thema dat ook Dehaene nadrukkelijk opwerpt in zijn memoires: zijn zoektocht naar nieuwe interfaces tussen politiek en samenleving. Dat debat boeit me geweldig. (diept een oud krantenbericht op) Kijk hier, een schema van de invloed van de investeringsbank Goldman Sachs op de Europese besluitvorming, en welke toppolitici allemaal op haar payroll staan. Zelfs Karel Van Miert behoorde tot het netwerk van Goldman Sachs. Eigenlijk heb ik nog altijd dezelfde drive als toen ik met Kritak begon: ik wil boeken uitgeven die inzicht geven in de cenakels van de macht.
Het hele interview met André Van Halewyck leest u deze week in Knack.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier