70 jaar na het opstarten van Alpine en 30 jaar na het stopzetten van de productie in de Normandische havenstad Dieppe, stelde Renault-topman Luca de Meo er vorige week de nieuwe A390 voor. Hiermee is de opleving van het Franse sportwagenmerk een feit en is uit een mission impossible een succesverhaal ontstaan.
De feiten op een rijtje. Na tegenvallende bedrijfsresultaten en een zoveelste misstap wordt Carlos Ghosn in 2019 aan de deur gezet als topman van Renault. Hij heeft de Franse autobouwer van de hemel naar de hel gevoerd. Het operationeel verlies op jaarbasis bedraagt 8 miljard euro.
Zijn opvolger Luca de Meo slaagt er op wonderbaarlijke wijze in om Renault binnen de kortste keren terug op de rails te krijgen, en dat ondanks de covidperiode en de oorlog in Oekraïne. Door de Russische inval heeft Renault zijn activiteiten in Rusland moeten stopzetten en verliest het daarmee zo’n 20 procent van zijn omzet. Renault moet ook zijn Russische bezittingen ten bedrage van 2,2 miljard euro afschrijven.
Ondanks die onvoorziene omstandigheden maakt Renault, onder redder Luca de Meo, opnieuw winst. In 2024 bedraagt die 3 miljard euro, de operationele winstmarge stijgt naar 7,6 procent. Renault scoort daarmee beter dan zijn concurrenten en is zowat het enige lichtpunt onder de Europese autoconstructeurs.
Transfer van het jaar
De flamboyante en gedreven Luca de Meo (57) beschrijft zijn aanstelling als ceo van Renault als een retour à Paris. Het klopt dat de carrière van de Italiaanse manager is gestart op de Parijse hoofdzetel van Renault. Nadien volgen tussenstops in Brussel (Toyota Europe), Turijn en Milaan (Fiat, Abarth, Alfa), Ingolstadt (Audi) en Barcelona (Seat/Cupra).
In 2015 wordt hij benoemd tot voorzitter van Seat, een troostprijs voor een kandidaat-opvolger van de in opspraak geraakte Audi-topman Rupert Stadler. Seat is het kleine Spaanse dochtermerk van de Volkswagen Group en staat in de hiërarchie enkele treden lager dan Audi.
De wraak van Luca de Meo is zoet. Hij haalt Seat uit de rode cijfers, zet Cupra in de startblokken en kondigt vervolgens zijn ontslag aan. Een donderslag bij heldere hemel die lang blijft nazinderen op de hoofdzetel van Volkswagen. In een persmededeling uit die tijd is sprake van een ‘ontslag om persoonlijke redenen.’
De echte waarheid is dat de Italiaanse topmanager in de loop van 2019 een zeer lucratief aanbod heeft gekregen van Renault om de oneervol ontslagen topman Ghosn op te volgen. De Franse media spreken van dé transfer van het jaar.
Minder auto’s, minder modellen, meer geld
Luca de Meo kent de internationale autowereld als zijn broekzak, spreekt vloeiend vijf talen en is een zeer aimabele en inspirerende persoonlijkheid. Hij bezit ook een zeer goed ontwikkeld buikgevoel en weet als geen andere wat de consument wil en vooral wat die niet wil. Dat laatste is minstens even belangrijk als het eerste.
Zijn strategisch plan ‘Renaulution’ bestaat uit een ‘herstelfase’ tot 2023, een ‘vernieuwingsfase’ tot 2025 en daarna een ‘revolutiefase’. Zijn ambitie bestaat erin Renault Group om te vormen tot een technologie-, energie- en mobiliteitsbedrijf dat inspeelt op de nieuwe mobiliteitsbehoeften. Hij verlegt de klemtoon van het genereren van meer omzet naar het verhogen van de rendabiliteit. Hij wil, met andere woorden, met minder auto’s en minder modellen meer geld verdienen.
Om de uitgaven, lees kosten, te verminderen, schrapt hij enkele modellen die sowieso minder goed in de markt liggen alsook de helft van het aantal platformen en aandrijflijnen. Terzelfdertijd kondigt hij de komst aan van 24 nieuwe modellen waarvan de helft in het hogere C/D-segment. Minstens 10 nieuwkomers zullen full electric zijn.
Alpine wordt binnen de Franse autogroep een volwaardig merk, naar het voorbeeld van Dacia. Met dit verschil dat Alpine zich positioneert in het premiumsegment en dat alle nieuwe Alpine-modellen full electric zullen zijn.
Luca de Meo houdt woord. Eind 2024 debuteert de Alpine A290 als een opgewaardeerde, sportieve variant van de Renault 5 E-Tech. Die is begin dit jaar verkozen tot Auto van het Jaar 2025. Vorige week heeft de Meo de Alpine A390 gelanceerd, een blitse cross-over die hoge verwachtingen wekt. Volgend jaar komt de elektrische opvolger van de iconische A110 op de markt. Die zal ook als roadster verkrijgbaar zijn. Maar da’s nog niet genoeg, er zitten nog andere modellen in de pipeline waarover nu nog geen details bekend gemaakt worden.
Na zoveel positief nieuws twijfelt niemand nog aan een goede afloop van deze missie. Het reveil van Alpine is geen gelukstreffer maar het resultaat van visie, durf, geloof in eigen kunde en doorzettingsvermogen.
Hoe een klein merk groot wordt
De geschiedenis van het sportwagenmerk is nauw verbonden met de carrière van Jean Rédélé, jaargang 1922. Na succesvolle hogeschoolstudies neemt die op 26-jarige leeftijd de garage van zijn vader over en wordt zo de jongste Renault-dealer van Frankrijk.
In zijn vrije tijd toont de pur sang entrepreneur zich ook een begenadigd rallyrijder en het is die combinatie die hem doet dromen van een eigen sportwagenmerk. Met de financiële steun van zijn schoonvader Charles Escoffier wordt die droom in 1955 ook werkelijkheid. De merknaam Alpine is een knipoog naar Les Alpes-Maritimes, een bergachtige streek in Zuid-Frankrijk waar Rédélé geregeld gaat trainen achter het stuur van zijn Renault 4CV Spéciale Sport. De chassis van dat model wordt gebruikt als basis voor de Alpine A106.
Die eerste Alpine is een schot in de roos en wint de ene race na de andere. De A106 onderscheidt zich van zijn concurrenten door zijn koetswerk uit polyester en revolutionaire vijfversnellingsbak. De grote doorbraak van Alpine komt er in 1962 met de A110 die is ontworpen door de 17-jarige Philippe Charles.
Onder de merknaam Alpine-Renault wordt Alpine vanaf 1967 het uithangbord van Renault in de autosport. De verkoop stijgt zo spectaculair dat de fabriek in Dieppe al snel te klein wordt, de directie ziet zich verplicht twee bijkomende fabrieken in Parijs en Thiron-Gardais in gebruik te nemen.
De A110 heeft ondertussen het gezelschap gekregen van de A310, een Gran Turismo die door Rédélé zelf is ontworpen maar door de oliecrisis in de jaren zeventig niet het verhoopte succes kent. Ook de daaropvolgende A610 met een V6 turbomotor kan het tij niet keren. In 1995 rolt in Dieppe de laatste Alpine van de band.
De merknaam blijft echter voortleven in de herinnering van de honderdduizenden fans over de hele wereld. Wanneer Renault in 2012 naar aanleiding van de 50ste verjaardag van de A110 een studiemodel presenteert, is de respons zo groot dat de toenmalige topman Ghosn beslist om het mythische merk nieuw leven in te blazen.
In 2017 is het zover. In Dieppe rolt de zogenaamde ‘Première Edition’ van de A110 van de band, met een beperkte oplage van 1955 exemplaren. Nog voor de nieuwkomer in de showroom staat, zijn alle exemplaren al verkocht.
Made in France
Dat de lancering van de nieuwe A390 samenvalt met de 70ste verjaardag van het sportwagenmerk en plaatsvindt in Dieppe, de thuishaven van Alpine, is geen toeval maar maakt deel uit van een goed uitgewerkt marketingplan. Zoals het ook geen toeval is dat de sportieve fastback de eerste echte gezinswagen van het merk is, met vijf volwaardige zitplaatsen en ruime koffer van 532 liter. Cross-overs liggen nu eenmaal goed in de markt.
De A390 is uitgerust met drie elektromotoren én vierwielaandrijving. Met een vermogen van 400 pk voor de GT en 470 pk voor de GTS spurten die in respectievelijk 4,8 en 3,9 seconden van 0 naar 100 km/u en moeten die in staat worden geacht de Porsche Macan 4 Electric de duvel aan te doen. De batterij met een netto-capaciteit van 89 kWh garandeert een WLTP-rijbereik van 520 à 550 kilometer. Laden kan tot 11 kW of 22 kW, met gelijkstroom tot 190 kW.
De A390 is ontworpen in Frankrijk en wordt gebouwd in Dieppe. De modules voor de batterij worden in Duinkerke geproduceerd en in Douai geassembleerd. Ook de Michelin-banden en het audiosysteem van Devialet zijn made in France.
Zoals gezegd, de A390 is geconcipieerd als een sportieve fastback van 4,61 m lengte bij 1,88 m breedte en 1,53 m hoogte, heeft een wielbasis van 2,708 m en weegt 2.121 kilogram. Tal van aerodynamische spitsvondigheden dragen bij aan de lage luchtweerstand, hoge efficiëntie én groot rijbereik. Zij bezorgen de A390 bovendien een sportief en elegant voorkomen, de Fransen beschrijven de nieuwkomer als ‘het prototype van een sportieve cross-over in maatpak.’
Binnenin bekoort de A390 door een sierlijk lijnen- en kleurenspel. De sportstoelen geven een goede ondersteuning aan het lichaam en zijn verkrijgbaar in meerdere bekledingen. In de duurste versies zijn Sabelt-kuipstoelen standaard.
Met de A390 mikt Alpine op de sportieve en beter verdienende man of vrouw die aanspraak kan maken op een bedrijfswagen of die als zelfstandige ondernemer de A390 kan afschrijven op de zaak. Als beloning voor gedane arbeid, waarom niet.
Hoeveel die gaat kosten? Afhankelijk van de versie varieert de instapprijs van 65.000 tot 76.000 euro. De marktintroductie in ons land valt samen met het Autosalon van Brussel 2026. Tegen die tijd zal je hier ook kunnen lezen of de A390 de hoge verwachtingen op de weg kan inlossen. Voor Alpine dat ook actief is in de formule 1 en wereldkampioenschap uithouding (FIA WEC) zijn die verwachtingen inderdaad hoog gespannen.
Sportief imago
Zoals gezegd, Alpine is een satellietmerk van Renault Group met een geheel eigen identiteit en marktpositionering. Alpine telt in ons land vier dealers en daarbij blijft het ook. België scoort qua marktaandeel zeer hoog. Het is de bedoeling de elektrische Alpine-modellen ook buiten Europa te verkopen, met name in een aantal Aziatische landen zoals Japan en Zuid-Korea.
Volgens woordvoerder Karl Schuybroek bekleedt Alpine binnen de Franse autogroep dezelfde plaats als Dacia. ‘Beide focussen op een zeer specifiek maar tegelijk ook een zeer verschillend doelpubliek. Beide dragen op hun manier bij aan het imago en de uitstraling van de hele Renault-familie. Dacia en Alpine kunnen niet bestaan zonder de expertise en ervaring van Renault maar samen zijn wij sterk.’
Waar rook is, is vuur?
Van Renault-topman Luca de Meo is geweten dat hij goede relaties onderhoudt met zijn collega-ceo’s van andere merken. Eind vorig jaar circuleerde het bericht dat hij geheime gesprekken voerde met enkele grootaandeelhoudersfamilies van de fusiegroep Stellantis. Die zullen wellicht geen positief resultaat hebben opgeleverd, als ze al hebben plaatsgevonden.
‘Gesprekken voeren is van een andere orde dan onderhandelingen voeren.’ Dat krijgen wij off the record te horen over de gesprekken die tussen Renault en Ford aan de gang zouden zijn. Naar verluidt hebben de Amerikaanse Ford-bazen bewondering voor de manier waarop Luca de Meo in geen tijd Renault heeft gesaneerd en opnieuw winstgevend heeft gemaakt. Het gerucht doet de ronde dat de Amerikaanse Ford-bazen onderzoeken of de ene of andere vorm van samenwerking tussen Ford Europe en Renault een reddingsboei kan zijn voor het zwaar verlieslatende Ford Europe.
Wordt vervolgd.