Nu meer bedrijfswagens aan de stekker gaan omdat klassiek gemotoriseerde exemplaren hun fiscale aftrekbaarheid verliezen, wordt het almaar drukker aan de schaarse laadpunten. Een laadetiquette dringt zich op.
Als we de cijfers van elektrische voertuigen in kaart brengen, wordt meestal over 100 % elektrische voertuigen gesproken. De openbare laadinfrastructuur – en dan hebben we het over de laadpalen op het dorpsplein of de parkings in de steden – wordt meestal berekend op basis van dergelijke voertuigen. In de praktijk zien we evenwel veel meer gebruikers, want niet alleen BEV’s (battery electric vehicle) komen er opladen, ook de PHEV’s (plug-inhybrid vehicles) bezetten de schaarse publiek toegankelijke energiebronnen.
Naarmate de fiscale spelregels worden verstrengd waarbij een klassieke diesel- of benzinewagen niet langer aftrekbaar is, zijn er meer automobilisten die overschakelen op een plug-inhybride wagen. Niet meteen omdat ze onder de indruk zijn van de technologie (want de meeste PHEV’s zijn allerminst zuinig, noch op benzine, noch op stroom) maar wel omdat dit de enige manier is om zonder grote gedragswijziging met een auto te kunnen rijden die én 100 % fiscaal aftrekbaar blijft en waardoor ze de overstap naar een échte EV nog enkele jaren kunnen uitstellen. De meest recente inschrijvingscijfers van Febiac bevestigen deze trend, want over de eerste 9 maanden van 2022 steeg het aandeel PHEV’s naar 15,3 % en volledig elektrische voertuigen vertegenwoordigen slechts 9,2 % van de markt. Vooral dieselrijders schakelen over op PHEV’s.
Laadpaalklevers
In de praktijk zien we dus steeds vaker PHEV’s die een ganse nacht aan de laadpaal kleven. Die atuto’s bezetten de laadinfrastructuur bovengemiddeld lang in verhouding tot de schaarse emissieloze kilometers die ze kunnen rijden na één laadbeurt. Bovendien laden deze voertuigen ook trager omdat hun ingebouwde omvormer slechts een lager laadvermogen toelaat in een poging om het reeds aanzienlijke gewicht van dit type voertuigen te drukken.
Een PHEV haalt gemiddeld tussen de 40 en de 60 km uit één laadbeurt. Een zuiver elektrisch voertuig kan na een nacht opladen enkele honderden zero emission kilometers afleggen. Dit leidt steeds vaker tot situaties waar EV-rijders (die niet kunnen rijden zonder stroom) geen laadplaats vinden omdat PHEV’s (die perfect kunnen doorrijden op benzine) die plaatsen bezetten. De roep naar een laadetiquette onder EV-rijders wordt luider en men kan zich de vraag stellen of PHEV’s niet beter enkel thuis of op het werk zouden laden.
Fiscaliteit
Tot slot kan men zich ook de vraag stellen wat het ecologische nut is om dergelijke voertuigen nog langer een fiscale voorkeursbehandeling te geven. Precies door dit ‘achterdeurtje’ open te laten, bereikt men het tegenovergestelde van wat men wil realiseren, namelijk een emissieloze mobiliteit.
Enerzijds laat men automobilisten toe om de stap naar volledig elektrisch rijden uit te stellen en langs de andere kant benadeelt men mensen die nu al voor een EV hebben gekozen en voor wie de zoektocht naar een laadplaats elke dag complexer en langer wordt…
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier