Volgende week begint het proces tegen Ronald Janssen. Een gesprek met zijn advocaat, Zvonimir Miskovic.
Het toeval wil dat deze week een boek verschijnt, waarin Margot Vanderstraeten in 12 interviews peilt naar het geweten van strafpleiters. Het is geen toeval dat in dat boek ook een gesprek is opgenomen met de relatief onbekende advocaat Zvonimir Miskovic, die Ronald Janssen verdedigt tijdens het assisenproces dat volgende week begint.
Miskovic werd in 1957 in Hasselt geboren als kind van een Kroatische moeder en een Bosnisch-Kroatische vader en groeide op in de cité van Winterslag. Hij pleitte in zijn lange carrière door omstandigheden maar drie assisenzaken en het is, zegt hij, niet zijn ambitie om grote, mediamieke processen binnen te halen. Wat is dan wel zijn ambitie? ‘Ik wil Ronald Janssen een gezicht geven en proberen om verklaringen te zoeken voor de feiten. Altijd met respect voor het leed van de nabestaanden. Verklaringen zijn geen excuses.’
De advocaat is er zich van bewust dat er altijd mensen zullen zijn die zijn geweten in twijfel trekken, precies omdat hij Janssen verdedigt. ‘Het is een hardnekkig misverstand dat een advocaat de daad verdedigt, en niet de dader. Dat is jammer. Een advocaat is geen tegenstander maar een medestander van het gerecht; en binnen dat gerecht heeft ieder een welomlijnde taak. De taak van een advocaat is om in elke zaak tot het uiterste te gaan.’
Kan een goede advocaat een slechte zaak ‘mooipraten’? Zvonimir Miskovic: ‘De reputatie van strafpleiters heeft te maken met de overredingskracht die ze tijdens hun pleidooien aan de dag leggen. Goede strafpleiters zullen, als ze de zaak op een overtuigende, psychologische wijze benaderen, de rechters en de jury trachten te sturen. Daar is niets mis mee. Ze verdedigen een mens en proberen toe te lichten hoe die tot bepaalde daden is kunnen komen. Pleiten is ook een zoektocht in het labyrint van de menselijke ziel.’
