‘Aan knaldrang dient een flinke portie dadendrang vooraf te gaan, zodat iedereen aan het feest kan deelnemen’

‘De immobiliteit van de beleidsvoerders en het hoge percentage van zij die de samenleving de rug toekeren’, schrijft Johan Velghe van Vlinks, ‘zet er meer dan ooit toe aan om solidariteit en het aanpakken van de alsmaar groeiende ongelijkheidskloof prioritair voorop te zetten in 2022.’

De slappe was van zowel de federale als de Vlaamse regering is een superverspreider van onze behoefte om eens uit te breken. Niet alleen het telraam van covidgolven wakkert onze knaldrang aan. Corona, gekoppeld aan een jojo, is geen passe-partoutexcuus. Het perpetuum mobile van het uitblijven van adequate oplossingen laat ons nog intenser dan voorheen verlangen naar een betere wereld.

De van vorig jaar daterende lijst met nieuwjaarswensen en goede voornemens kunnen we voor 2022 onverkort en onveranderd hergebruiken, al dienen er wat uitroeptekens en klemtonen in vetjes opgenomen te worden. De beleidsvoerders gaven immers in het bijna afgelopen jaar geen zak om de waaier aan ongelijkheid aan te pakken.

Van discriminatie op de huurmarkt tot het betuttelen van ouderen en racisme dat niet alleen gedijt in het Jan Breydelstadion maar de sociale media overspoelt. Ze zijn als de bijbelse plagen van Egypte en vreten de maatschappelijke samenhang leeg. Simplisme en zelfverheerlijking nemen het over en tonen in opiniepeilingen dat 24 procent van de Vlamingen alle geloof in een inclusief Vlaanderen verloren heeft, sterker nog: afwijst.

De immobiliteit van de beleidsvoerders en het hoge percentage van zij die de samenleving de rug toekeren, zet er meer dan ooit toe aan om solidariteit en het aanpakken van de alsmaar groeiende ongelijkheidskloof prioritair voorop te zetten in 2022. Het is meer dan een sterke wens, het is noodzakelijk om niet alle hoop op de toekomst onderuit te slaan.

Er is niets mis met onze intense behoefte om te feesten. Als het wat meer mag zijn dan enkel zuipen dient er aanleiding te zijn om uitbundig te vieren. Aan knaldrang dient een flinke portie dadendrang vooraf te gaan, zodat iedereen aan het feest kan deelnemen.

Magie in Marseille

Een stevige aanrader voor de beleidsvoerders van zowel federale als Vlaamse regering is de tweede aflevering van Magie in Marseille overmorgen maandag op Canvas. Raymond Goethals volgde Franz Beckenbauer, op uitdrukkelijke vraag van Bernard Tapie, op als trainer van een zwalpende ploeg in een verloederde stad. Dertig jaar later is niemand vergeten dat tuveneir Raymond Goethals niet alleen Olympique Marseille de Champions League-trofee liet bemachtigen, maar via de mix van een obsessieve kennis van ’t spelletje, fierheid, durf en geloof in eigen kunnen ook de ban van de neergang van de havenstad doorbrak. Goethals was voor Marseille een keerpunt.

Eén jaar na het aantreden van de Vivaldi-regering is haar beloftengordijn gescheurd en erg doorzichtig geworden. Er is geen keerpunt in zicht. Met uitzondering van de covid-jojo-beslissingen komt er maar geen schot in het fiscaal hervormings- en andere pensioen- en klimaatdossiers. Vier jaar voor de vervaldag van de kernuitstap wordt in partijpoelen gekwaakt, maar blijft de beslissing uit.

Jean-Luc Dehaene moet er hierboven smakelijk om lachen. Zijn doctrine ‘problemen pas oplossen als ze zich aandienen’ wordt rigoureus gevolgd. België en deelstaat Vlaanderen maskeren hun falen niet eens. In de felle concurrentiestrijd voor het behoud van parlementaire zetels, mogen de kiezersgroepen niet verontrust worden. Het gevolg is dat beslissingen geschraagd door een langetermijnvisie uit den boze zijn. Alles sleept aan, enkel de stapels dossiers groeien samen met de ergernis van Europa over het afzwakken en uitstellen van de aanpak van de klimaatproblemen. Het keerpunt à la Goethals onthouden de ministers van De Croo en Jambon aan de bevolking. We blijven het stellen zonder fierheid.

Sam Gooris

En toch kan en moet het anders. Er moet meer zijn dan op ons ongeloof over zoveel passiviteit te blijven zitten.

Er is meer nodig dan enkel wensen en goede voornemens voor 2022. Er dient niet vertrokken te worden van een wit blad – de dossiers zijn opgemaakt – om beslissingen te nemen in de lijn van de klimaatdoelstellingen: rekeningrijden, statiegeld voor plastic-recipiënten, beperking van de stikstofuitstoot, het drastisch verhinderen van de verdere betonnering van Vlaanderen. De CurieuzeNeuzen wijzen het proefondervindelijk aan: vergroening is afkoeling. Laat ons het dubieuze monument ‘De Bijenkorf’ in het Zedelgemse Kampveld vervangen door een standbeeld voor Sam Gooris, de man die jaren geleden al ‘laat het gras maar groeien’ zong. Vooruitkijken in plaats van het ideologische beton van het verleden.

Over het hekje kijken is meer dan nuttig. Eén ministerie voor Huisvesting en Ruimtelijke Ordening, zoals de aangekondigde nieuwe Nederlandse regering plant. De geleidelijke invoering van kosteloze kinderopvang moet de aandacht van de Vlaamse regering trekken. Vooroplopen in het behalen van de klimaatdoelstellingen. Minder, zeg maar in het totaal niet inspirerend voor het werken aan een inclusieve samenleving is de exuberante geplande Nederlandse bijdrage aan de NAVO.

Dat hoop op de toekomst steeds dient behouden te worden, toont de ruime verkiezingsoverwinning vorig weekeinde aan van de linkse Chileense presidentskandidaat Gabriel Boric (35). Hij wil komaf maken met het door dictator Augusto Pinochet in de Chileense economie ingeweven neoliberalisme. Het tekeergaan van de heersende ongelijkheid zal gebeuren via investeringen in onderwijs, pensioenen en een betere verdeling van de inkomsten.

Hoop doet leven. Inleveren hierop is uitgesloten, noch door het morrelen aan de index, noch door het hanteren van de 0,4 procent loonnorm. Het ongeduld om aan zovele dossiers een op het algemeen welzijn gerichte oplossing toe te voegen is pure knaldrang. In 2022 – de verkiezingen van 2024 zijn geen politieke eeuwigheid meer veraf – moeten grote stappen gezet worden. Zo niet bepaalt wanhoop de stembusgang en volgt er geen feest voor iedereen.

Johan Velghe is woordvoerder van Vlinks.