Alzheimeronderzoekster Yasmina Abakkouy (27) mag ons land straks vertegenwoordigen op de finale van Falling Walls Lab in Berlijn.
Wat is Falling Walls Lab?
Yasmina Abakkouy: Dat is een internationale wetenschapswedstrijd die zich focust op zogenaamde doorbraakwetenschappen. In november vertegenwoordig ik België op de mondiale finale in Berlijn.
En waarover gaat uw presentatie?
Abakkouy: Ik heb biomedische wetenschappen gestudeerd aan de KU Leuven en ben ondertussen bezig met een doctoraat aan het laboratorium voor complexe genetica van de faculteit geneeskunde. Ik doe er onderzoek naar de ziekte van Alzheimer.
Waarom koos u voor dat onderwerp?
Abakkouy: Iedereen kent wel iemand met dementie. De ziekte van Alzheimer is de meest voorkomende oorzaak van dementie, met meer dan 40 miljoen getroffen mensen wereldwijd. Er is momenteel geen behandeling die de progressie van de ziekte stopt of zelfs vertraagt. Bovendien stoort het me dat de grote farmaceutische firma’s zich een voor een terugtrekken uit het onderzoek naar een geneesmiddel. Dat versterkt alleen maar mijn motivatie.
Sommige mensen zeggen zelfs: ach dementie, het hoort bij het ouder worden.
Abakkouy: Daar ben ik het totaal niet mee eens. Ik vergelijk het liever met kanker. Het is een aandoening zoals vele andere die genezen moet worden. Ondertussen zijn er al meer mensen met dementie dan met kanker.
U probeert een methode te ontwikkelen om te voorspellen wie er meer of minder kans heeft om de ziekte te ontwikkelen?
Abakkouy: Alzheimer ontwikkelt zich decennialang ongemerkt bij mensen. We moeten vroeger ingrijpen. We weten dat de genetische achtergrond het risico op alzheimer sterk bepaalt. In mijn onderzoek probeer ik een methode te ontwikkelen die kan zeggen welke mensen een groot of een klein risico lopen om de ziekte te ontwikkelen. Op die manier kan de farmaceutische industrie ook sneller ingeschakeld worden om de ziekte te vertragen.
Kunt u ook voorspellen wanneer er een geneesmiddel tegen alzheimer op de markt zal zijn?
Abakkouy: Ondanks alle onheilsberichten wordt er toch grote wetenschappelijke vooruitgang gemaakt. In oktober van vorig jaar is er zelfs al een eerste geneesmiddel (Aducanumab van Biogen, nvdr) goedgekeurd door het Amerikaanse geneesmiddelenagentschap. De Europese tegenhanger EMA doet dat voorlopig niet.
