Het vermoeden dat voetbalclubs ook fraudecircuits kunnen opzetten, lijkt de parketten te hebben veroverd.

Het leek wel alsof de klok een paar decennia was teruggedraaid, vorige week bij voetbalclub Standard Luik. Want plots kwam de politie binnenvallen, voor huiszoekingen en verhoren zoals we die sinds de goede oude tijd van onderzoeksrechter Guy Bellemans niet meer hadden meegemaakt. Algemeen directeur Pierre François ging op de rooster, net als zijn voorganger Alphonse Constantin. En daarnaast ook technisch directeur Michel Preud’homme, de boekhouder, de personeelsdirecteur en de secretaresse van de club. Tegelijk zocht de politie naar aanwijzingen van witwaspraktijken, valsheid in geschrifte en valse facturen bij Standard-spelers Sambegou Bangoura, Ivica Dragutinovic, Miljenko Mumlek en Sergio Conceicao. Wellicht loopt het onderzoek niet toevallig parallel met dat van de Franse politie, die in Marseille naar bewijzen zoekt voor fraude bij transfers van en naar het plaatselijke Olympic Marseille. De ex-club van voorzitter Bernard Tapie is nu in handen van de Zwitser Robert Louis-Dreyfus, ex-baas van het Adidas-concern, maar ook eigenaar van Standard Luik, met wie Marseille een druk transferverkeer onderhoudt.

De onderzoeken tegen Standard lijken het Belgische voetbal beetje bij beetje weer in de schandaalspiraal te storten. Want zeven dagen vóór de huiszoekingen bij Standard was er al de vermeende omkoopaffaire in Charleroi en Sint-Truiden, waarbij spelers en bestuurders zich voor het parket van Hasselt moeten verantwoorden. Alain Zenner, toen nog regeringscommissaris voor fraudebestrijding, had het impliciet al een beetje voorspeld: anderhalf jaar geleden kondigde hij heel zelfverzekerd gecoördineerde acties aan van de fiscale administratie tegen de Belgische voetbalclubs. Waarna hij prompt werd teruggefloten door toenmalig MR-voorzitter Louis Michel in hoogsteigen persoon.

Geeft de inval bij Standard u vandaag een beetje gelijk, mijnheer Zenner?

ALAIN ZENNER: Ik wil me van elk commentaar over individuele gevallen onthouden. Maar er is een belangrijke nuance: ik heb geen fiscale onderzoeken aangekondigd, laat staan een gerechtelijk onderzoek. Ik heb alleen gezegd dat ik wilde weten of bepaalde praktijken binnen het voetbal niet tegen de witwaswetgeving indruisten, zoals dat bijvoorbeeld in Frankrijk het geval was.

Waarom bent u toen teruggefloten, denkt u?

ZENNER: De verkiezingen stonden voor de deur, dat was wellicht niet vreemd aan de beslissing. En mijn idee is intussen wel opgepikt: de onderzoeken die de fiscale administratie en het fraude-comité wilden opstarten, lopen vandaag ook effectief.

Had u eigenlijk concrete aanwijzingen dat er geld werd witgewassen in het Belgische voetbal?

ZENNER: Neemt u maar van me aan dat het niet mijn gewoonte is om zulke maatregelen aan te kondigen zónder concrete aanwijzingen. (lacht)

F.D.