In 2003 betoogde ik in familieverband tegen de oorlog in Irak. ‘Hey, hey, USA, how many kids did you kill today’, stond ik samen met mijn zussen te schreeuwen, onwillekeurig in de richting van een helikopter van de politie. Mijn vader moest daar wat om lachen, aangezien die slogan telkens werd ingezet door de delegatie van PVDA’ers die, uiteraard, meeliep van Brussel-Noord naar Brussel-Zuid. Dat was vijf jaar voor die partij onder leiding van Peter Mertens een eerste poging deed om zichzelf te fatsoeneren. Toen waren het nog marginalen, of toch zeker exoten, met wie niemand gezien wilde worden.
PVDA’ers herinneren zich nog heel goed: de vijanden van Amerika en de NAVO zijn onze vrienden.
In Wallonië is de partij ondertussen even invloedrijk als het Vlaams Belang in Vlaanderen. Maar net zoals de nouveaux riches hun eenvoudige komaf niet altijd kunnen verbergen, is het voor PVDA’ers onmogelijk om hun dogmatisme helemaal af te zweren. Dat maakt van hen geen slechte jongens, natuurlijk. Als er vorige donderdag een waterbom op Oekraïne was gevallen, waren er nu waarschijnlijk partijmilitanten met een bestelwagen vol spulletjes onderweg daarheen. Op sociale media konden we hun route ernaartoe minutieus volgen, en daar aangekomen zouden we meteen zien wat voor heldendaden die PVDA’ers uithaalden. Zo’n oud Oekraïens vrouwtje, zoals er vorige week een op alle voorpagina’s stond, die vast was komen te zitten in haar proletarische koterij, zou Peter Mertens wel even met opgestroopte hemdsmouwen uit dat huisje bevrijden. (Raoul Hedebouw zie ik het niet meteen doen, maar hij schenkt ondertussen hinnikend van plezier een kom soep voor die vrouw uit.) En waarom ook niet even nog een paar duizend euro extra aan Facebook overschrijven zodat werkelijk niemand het gemist kan hebben? ’t Kan maar inspireren: Paul Magnette zou zich moeten inhouden om niet zelf naar ginds te vertrekken.
Helaas, het was geen waterbom waardoor Oekraïne getroffen werd. Het waren Russische tanks. Pech voor hen dat het er geen van NAVO-lidstaten waren, helemaal pech dat Rusland een oude vijand van Amerika is. PVDA’ers herinneren zich nog heel goed: de vijanden van Amerika en de NAVO zijn onze vrienden, of voor hen knijpen ze graag een oogje dicht. Aan het eind van vorige week waren er volgens het Oekraïense ministerie van Binnenlandse Zaken al veertien kinderen gestorven. Zaterdag werd er in Brussel – mijn vrienden liepen mee, ik moest zogezegd werken – geprotesteerd tegen de Russische invasie. Zondag betoogde de PVDA, alsof er niets aan de hand was in de wereld, tegen de hoge energieprijzen. Zelfs een resolutie van Gwendolyn Rutten paraferen was te veel gevraagd.
