Was hij Jack the Ripper, zoals sommigen claimden? Of ging het om van de pot gerukte beschuldigingen? Wellicht dat laatste, maar zin voor het sinistere en voor provocatie had de Duits-Britse postimpressionist Walter Sickert (1860-1942) hoe dan ook. Vooral zijn Camden Town Murder-schilderijen schopten schandaal, met hun geklede mannen gezeten naast dode, blote vrouwen. Alsof ze werden geschilderd met het vuil van victoriaans Londen. Maar Sickert, die goed naar Edgar Degas, Eduard Manet en zijn mentor James Whistler had gekeken, maakte ook indringende portretten, landschappen en interieurs. Vooral actrices fascineerden hem. Hij belichtte hen vanuit alle hoeken, bij voorkeur met natuurlijk licht en van hun minst flatteuze kant. Verwrongen kunst van een verwrongen geest die tijdens het fin de siècle al de vage contouren tekende voor Richter, Dumas, Tuymans en co.
Tot 18.09
