Hannes Cattebeke
Hannes Cattebeke Freelance journalist voor onder meer Knack

Vlaams Parlementslid Bart Caron maakte een tijdje geleden al de overstap van Spirit naar Groen!. Hij was dan ook de geschikte man om de fusie tussen SLP en Groen! mee in goede banen te leiden.

Mensen die zich een paar jaar geleden nog in hoofdzaak als Vlaams-nationalisten profileerden, worden nu fractiegenoten van een Franstalige partij.

bart caron: Dat is inderdaad een groot verschil qua structuur, maar de uitkomst is vaak dezelfde. We zitten ook niet vastgeklonken aan Ecolo. Over het Zenneschandaal heeft Groen! bijvoorbeeld felle kritiek geuit aan het adres van de Brusselse minister Evelyne Huytebroeck (Ecolo). Aan de andere kant is het zo dat de communautaire houding van de SLP’ers al serieus afgezwakt was in vergelijking met het tijdperk van net na de VU-splitsing. De corebusiness van het flamingantisme ligt al een paar decennia aan de rechterzijde van het politieke spectrum. Als linkse partij heb je op dat vlak niets meer te winnen.

caron: De ruimte voor links is in Vlaanderen enorm smal geworden. Het zou dus zonde geweest zijn om apart te blijven omdat er hier en daar een meningsverschil is. Er zijn genoeg dingen die SLP en Groen! binden. En wie zich niet kan vinden in de fusie, moet maar een andere weg inslaan, zoals bijvoorbeeld Guy Haaze heeft gedaan.

De lokale afdelingen worden voorlopig vrij gelaten. Nochtans hadden veel Groen!-af-delingen wel wat extra manschappen kunnen gebruiken.

caron: Ik vind het logisch dat de lokale afdelingen eventjes tijd wordt gegund, zeker daar waar de ene partij in de oppositie zit en de andere in de meerderheid. Mandatarissen moeten ook loyaal kunnen blijven aan de mensen aan wie ze na de vorige gemeenteraadsverkiezingen hun woord hebben gegeven.

In uw eigen West-Vlaanderen zijn intussen twee van de drie potentiële provinciale lijsttrekkers afkomstig van het vroegere Spirit. Zullen de traditionele groene militanten dat blijven slikken?

caron: Ik kan er ook niets aan doen dat het zo gelopen is. De tijd zal moeten uitwijzen of de nieuwe mensen zoals Geert Lambert aanvaard worden. Bij mij is die onwennigheid in elk geval snel verdwenen. Het is een beetje zoals je overstapt van de scouts naar de Chiro. Eerst ben je een verrader, maar na een jaartje word je toch aanvaard. Wie veel veldwerk doet en aanwezig is op lokale vergaderingen en activiteiten, krijgt snel respect. Bovendien was het niet zo dat we hier in West-Vlaanderen een overschot hadden. De stemmen die Lambert meebrengt zijn dus welgekomen.

Hannes Cattebeke

‘Mijn kabinetschef van Werk is een Vlaming. Zelf gekozen, hé. Vrijwillig.’

Minister van Werk en Gelijke Kansen Joëlle Milquet (CDH), in ‘De Morgen’.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content