Na haar verkiezingsoverwinning van 7 juni is CD&V nu ook als overwinnaar uit de bus gekomen in de Vlaamse regeringsonderhandelingen en de herschikking van de federale regering. Niet minder dan twaalf ministersposten hebben vandaag een CD&V-signatuur. Het lijstje van ministers en staatssecretarissen oogt indrukwekkend: Herman Van Rompuy, Steven Vanackere, Pieter De Crem, Stefaan De Clerck, Yves Leterme, Etienne Schouppe, Carl Devlies, Kris Peeters, Jo Vandeurzen, Hilde Crevits, Joke Schauvliege en Brigitte Grouwels.

Hoewel de helft van de Vlaamse CD&V-ministers een vrouw is, is het op z’n zachtst gezegd merkwaardig dat de zeven excellenties in de federale regering allemaal mannen zijn. Misschien zijn de vrouwelijke CD&V-politici té verstandig om deel te nemen aan een federale regering die zich steeds vaster lijkt te rijden in een surrealistisch schouwspel. De herschikking van deze regering was nog maar eens een slecht opgevoerd theaterstuk waar alleen politici en Wetstraatwatchers interesse voor hebben. Het overgrote deel van de bevolking volgt ondertussen allang niet meer, en terecht. De strategische spelletjes die in de meeste partijhoofdkwartieren worden gespeeld, zijn van zo’n bedenkelijk niveau dat mensen zich verder blijven afkeren van de politiek.

CD&V, onder leiding van Kris Peeters, heeft nochtans een mooie erelijst bij elkaar gesprokkeld in de vorming van de Vlaamse Regering. Niet zozeer met de inhoud, dat hoeft ook niet in een partijlandschap waar alle partijen zowat op elkaar gelijken, maar vooral met het binnenhalen van homogene bevoegdheidspakketten voor zijn ministers. Hilde Crevits heeft de bevoegdheid verworven over openbare werken én mobiliteit, wat in de vorige regering kunstmatig van elkaar gescheiden was. Vandeurzen heeft het homogene bevoegdheidspakket van welzijn, gezin en volksgezondheid onder zijn vleugels, en Joke Schauvliege krijgt cultuur, leefmilieu en natuur. De enige twee andere ministers in de Vlaamse regering die met min of meer zware en coherente bevoegdheidspakketten kunnen werken zijn Pascal Smet (SP.A), voornamelijk met de bevoegdheid onderwijs, en Philippe Muyters (N-VA) met onder andere ruimtelijke ordening, werk, financiën en begroting.

CD&V heeft zich met andere woorden in een uitstekende uitgangspositie gemanoeuvreerd voor de Vlaamse verkiezingen van 2014. Met zeven kopstukken in de federale regering kan ze ook voor de federale verkiezingen van 2011 terugvallen op een groot aantal boegbeelden. Bovendien zal een aantal stemmenkanonnen die zichzelf even buiten spel hebben gezet weer van stal worden gehaald.

De inhoud heeft CD&V allang aan de kant geschoven. Goed bestuur werd geen bestuur. Het grote misverstand dat er anders en beter zou worden bestuurd, werd vakkundig overboord gegooid en vervangen door krachtdadig leiderschap. Op een meesterlijke manier schuift en herschuift CD&V haar electorale pionnen. Al tijdens de verkiezingscampagne voor de Vlaamse verkiezingen bleek dat CD&V geen echt programma de ether instuurde, geen breekpunten durfde te formuleren. Dit valt ook niet te verwachten in de campagne voor de verkiezingen van 2011. Maar dat zal CD&V worst wezen. In het land van electorale dwergen is er altijd plaats voor een reus.

PATRICK VANDER WEYDEN IS HOOFDREDACTEUR VAN HET TIJDSCHRIFT SAMENLEVING EN POLITIEK EN DOCEERT AAN DE UNIVERSITEIT GENT.

door Patrick Vander Weyden

Blog! meer opinies blogs.knack.be/vrijetribune

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content