Huwelijken worden in India steeds vaker gearrangeerd via websites, maar de familie wil nog altijd vooraf weten of de bruidegom wel deugt.
De man in dat blauwe overhemd gaat vreemd met die vrouw in de witte blouse’, zegt Amit Sen, terwijl hij een bibberig filmpje op zijn iPhone laat zien. ‘Met een team van vier agenten volgen we ze al tien dagen, maar we hebben nog geen hard bewijs kunnen leveren.’ Amit heeft zijn eigen detectivebureau in de miljoenenstad Mumbai. ‘De laatste jaren krijgen we steeds meer verzoeken voor voorhuwelijks onderzoek; die zijn goed voor de helft van onze klussen’, vertelt Atin Dasgupta, de zakenpartner van Amit.
Vroeger kwam een gearrangeerd huwelijk tot stand omdat twee families het eens werden. Roddelende tantes zorgden dan voor informatie over de huwelijkskandidaten. Nu worden partners steeds vaker gekoppeld via huwelijkssites. ‘Omdat ze weinig van de aanstaande bruidegom weten, willen rijke vaders checken of hij wel degene is die hij beweert te zijn’, vertelt Atin. ‘Wij controleren dan zijn baan, auto, huis, diploma’s en eventueel strafblad.’
Hoewel huwelijken uit liefde steeds vaker voorkomen in India, is nog steeds 90 procent van de verbintenissen gearrangeerd. Veel hoogopgeleide jongeren in de stad kiezen voor daten en wisselende relaties, maar willen toch vaak de instemming van hun ouders voor hun uiteindelijke huwelijkspartner. Er zijn nog altijd traditionele relatiebemiddelaars, maar populairder zijn de huwelijkssites, waar de hele familie kan surfen om de juiste partner voor hun dochter of zus te vinden. De huwelijkssite shaadi.com claimt wereldwijd 20 miljoen Indiase leden te hebben, en 3,2 miljoen geslaagde koppels.
Naast opleiding, sociale status, buitenlandervaring, bankrekening en in mindere mate kaste, spelen ook sommige traditionele factoren. Als de horoscoop een mismatch is, kan een huwelijk alsnog worden afgeblazen. De detectives moeten creatief zijn om bepaalde informatie te achterhalen. ‘Soms wil een vader een DNA-onderzoek van zijn mogelijke schoonzoon om erfelijke ziektes uit te sluiten. Dan bieden we op kantoor een gratis gezondheidscheck.’ Andere informatie wordt vaak verkregen via het huishoudpersoneel. ‘We geven de bewaker of huishoudster wat geld en vragen dan of de betrokkene weleens laat dronken thuiskomt en of hij geregeld vriendinnetjes heeft. Of vriendjes.’ Soms wordt ook informatie ingewonnen over de aanstaande schoonmoeder, bij wie de bruid vaak moet gaan inwonen. Een voorhuwelijks onderzoek duurt 3 tot 5 dagen en kost zo’n 320 euro.
Maar soms komen de detectives te laat. ‘Een klant kwam bij ons nadat de bruidegom er met duizenden euro’s vandoor was gegaan’, vertelt Atin. ‘Hij had zich bij verschillende vrouwen voorgedaan als een rijke partij.’ De kans dat een huwelijkskandidaat opdrachten aandikt of liegt, is niet ondenkbaar. ‘In dertig procent van de zaken vinden we iets wat niet klopt!’
Marona Van den Heuvel
‘Vaders willen zelfs een DNA-onderzoek van hun potentiële schoonzoon.’
