In het Vlaamse uitgaansleven van de jaren negentig is het een alledaags gebeuren geworden : tientallen agenten vallen een discotheek binnen en sluiten de honderden tieners op de dansvloer urenlang op binnen een zone die met een fluorescerend lint wordt afgebakend. Dan wordt iedereen gefouilleerd en gedwongen om onder begeleiding in een potje te plassen. Tania Derck, een overtuigd aanhanger van de elektronische housemuziek, maakte het herhaaldelijk mee. ?Te gek ! Iemand die met een XTC-pil uit zijn bol gaat, houden ze aan. Terwijl ze een straat verder misschien een overvaller hadden kunnen vangen”. Zelf werd ze slechts één keer opgepakt met een zakje weed. Heel wat beroemde megadancings die eind de jaren tachtig, begin de jaren negentig duizenden mensen lokten, zijn inmiddels door de politie gesloten.
Tania heeft een ringetje door haar wenkbrauwen en kort, gebleekt haar à la Sinead O’Connor. Ze is in Oostende in een burgerlijk milieu geboren, maar kreeg eind de jaren tachtig de smaak van de housemuziek te pakken. Ze trok met haar vriend naar Londen dat was toen ? the place to be” en bleef daar vier jaar plakken. Het was keihard werken want het leven was er onbetaalbaar. Maar zij maakte de opkomst mee van de raves, de illegale housefuiven die in loodsen, schuren of gewoon in open veld plaatsvonden. De deejay groeide uit tot dé nieuwe vedette. Begin de jaren negentig werden houseparty’s bij wet verboden uit schrik voor een nieuwe chemische drug, ecstacy of XTC. ?We slikten altijd wel een pilletje. Toen had je nog de goéie XTC, de échte love drug : MDMA. Iedereen voelde zich fantastisch. Later werd er rotzooi in gestopt”.
Na haar Londense periode is Tania in Brussel gaan wonen, waar ze de housebeweging intens bleef volgen. Volgens Tania is het geen modegril, maar een nieuwe levensstijl ?en zoals altijd probeert de gevestigde maatschappij die kapot te maken : dat lijkt mij de enige logica achter de repressie.”
Ook Tania heeft vaak weekends aan één stuk door gedanst, van vrijdagavond tot maandagmorgen wat duizenden franken kostte. Maar dat wil volgens haar niet zeggen dat de jeugd sociaal onverschillig geworden is, alleen nog uit op kicks en fun : ?In de goeie house zit een duidelijke politieke boodschap, zoals tegen racisme en politiegeweld. Maar de housescène is vooral met de milieuverloedering begaan. Bijvoorbeeld de acties tegen kistkalveren. Zelf ben ik heel erg op die trip.” Tania is een strikte vegetariër. Haar filosofie vindt ze terug in de songs van The Shamen, een groep die een ecologisch bewustzijn wil uitdragen, gesymboliseerd door dé perfecte plant : hennep. Kleding van hennep verslijt minder snel, auto’s kunnen rijden op olie van hennepzaad, de Amerikaanse grondwet is op henneppapier geschreven en je wordt er zo lekker high van.
Het klinkt vreemd, maar een raver als Tania bewondert nog het meest de New Age Travellers, die als een modern soort hippies in oude woonwagens door Engeland trekken, ?weg van de industriële revolutie die alles kapot gemaakt heeft”. Het is een comeback van de flower power. Maar er is alvast één ding dat Tania tegenhoudt : ?Voorlopig ben ik nog té veel aan mijn comfort gehecht”.
C.D.S.
