Op andere dagen kan er gediskussieerd worden, maar op dinsdag staat ons televisietoestel afgestemd op SuperSport. Het is dan namelijk “Polspoel”, de talkshow van de gelijknamige ex-voorzitter van de Bond van Radio- en Televisiejournalisten. Op een dag liet hij die funktie voor wat ze was en sloeg boos de deur van de Reyerslaan achter zich dicht. Waarom zijn wij vergeten. Was het omdat hij niet op reportage naar Kongo mocht en Walter Geerts wel ? Of had het iets te maken met de stijgende populariteit van Siegfried Bracke ? Wij kunnen het u niet meer zeggen.
Feit is dat de voorzitter zich voortaan enkel nog met voetbal wenste bezig te houden. Dat was toen nog op FilmNet. Polspoel stond in de Belgische topwedstrijden langs de lijn en stelde daar indringende vragen aan al wie voorbij kwam gelopen. Trainers van ploegen op achterstand werden genadeloos met hun taktisch falen gekonfronteerd. Pas gevloerde keepers kregen nauwelijks de tijd zich uit het gras op te richten of Poslpoel stak al een mikrofoon door het net om te vragen waarom ze bij hoekschoppen zo slecht opgesteld stonden. Bij twijfelachtige scheidsrechterlijke beslissingen haalde Polspoel zelf een fluitje uit zijn zak en kende de vrijschop aan de tegenpartij toe. En bij slotoffensieven zagen volgepakte tribunes tot hun groot jolijt meermaals de ex-voorzitter in de spits opduiken om daar in extremis het gelijkstellende doelpunt binnen te koppen.
ÉÉN KEER PER week kwam daar rechtstreeks verslag van een topmatch uit de Spaanse of Italiaanse kompetitie bij. Wij herinneren ons Real Madrid – Barcelona van vorig jaar. De Spanjaarden tegen de Catalanen, twee van de meest vermaarde teams ter wereld tegen mekaar. Het is in die wedstrijden dat Barcelona-trainer Johan Cruijff doorgaans bewijst waarom hij een zoveel betere coach is dan al die stumperds in andere dug-outs. Cruijff opteert dan voor één verdediger, zeven middenvelders en één spits. Samen met de keeper maakt dat tien spelers, de elfde zet Cruijff op de bank omdat spelen met een numerieke minderheid de ontwikkeling van het elftal ten goede komt. Een normaal mens begrijpt zoiets niet, maar Cruijff staat dan ook zo ver boven de normale mens, dat hij niet eens meer probeert om het uit te leggen. Barcelona verliest al sinds jaar en dag elke topmatch met 7-0, waarna Cruijff dreigt op te stappen indien niet de halve ploeg wordt van de hand gedaan en voor twee miljard nieuwe spelers worden aangetrokken. Als je de beste elf voetballers ter wereld in een All Stars Team samenbrengt, zal blijken dat ze alle elf ooit bij Barcelona werden doorgestuurd. Grote trainer.
Die avond in Madrid was het niet anders. Drie verdedigers, onder wie de veel te trage Ronald Koeman, en in het middenveld niemand op de flanken. Na tien minuten hadden de Madrilenen al drie keer op de lat geschoten en was het alleen aan een duivels geluk te danken dat het nog 0-0 was. Toen scoorde Zamorana, en viel de kommentaar van Polspoel weg. Wij hoorden een tijdje niets, en kregen dan de verslaggevers van het Nederlandse FilmNet in onze huiskamer. Om de achterstand weer op te halen had Johan Cruijff ondertussen nog twee verdedigers naar voren gestuurd, waardoor zelfs een elftal oorlogsveteranen die avond moeiteloos van Barcelona had gewonnen. Na tweeënzeventig minuten was het 5-0 voor Real. Na vijfenzeventig minuten kwam plotseling de lijn van Polspoel weer in orde en hoorden wij de voorzitter de draad weer opnemen : “Ik heb begrepen dat u mij een tijdje niet meer gehoord hebt, kijkers. Ondertussen zijn er nog vier doelpunten bij gekomen en is het 5-0 voor Real Madrid. “
POLSPOEL VOLGDE DE ene week Milan – Juventus, de volgende Parma – Sampdoria en de derde zat hij temidden van vijftigduizend uitzinnige Engelsen op Manchester United – Liverpool. Aangename job. Tot ze bij FilmNet besloten met een echte sportzender te beginnen. Elke dag voetbal, zoveel mogelijk rechtstreeks, aangevuld met alle andere sportevenementen ter wereld met kommentaar van ter plaatse. Voor de redakteurs begon een helse periode. Van werken in tweede versnelling moest plots in overdrive worden geschakeld en met de turbo er bovenop.
Polspoel, die zich ook als tennisverslaggever had opgegeven, wist na een maand niet meer waar zijn hoofd stond. Zaterdag en zondag was hij in Toronto voor het 150.000-dollartoernooi tennis. Vandaar moest hij doorvliegen naar Londen om maandagnamiddag Arsenal – Sheffield te doen en vervolgens door te sporen naar Leeds waar die avond Bolton Wanderers op bezoek kwam. Dinsdagmiddag werd hij in Sint-Stevens-Woluwe verwacht voor de opname van zijn al genoemde show “Polspoel”. (Gui tegen Miel Puttemans : “Die avond van de halve finale van de 10 kilometer in München, had er toen een wereldrekord ingezeten als jij en Dave Bedford hadden doorgelopen ? ” Miel : “Dat was misschienst wel mogelijk geweest, ja. “) En daarna moest Polspoel zich naar Voetbal Magazine reppen om nog net vóór de deadline zijn tweewekelijkse column in elkaar te boksen.
Woensdag was er dan het Juan Gamper-toernooi in Barcelona met rechtstreeks verslag van vier volledige matchen. Donderdag in Marrakesh een oefenmatch van Benfica. Vrijdag interviews langs de lijn bij Aalst – Club Brugge. Zaterdag eerst de topper in Duitsland tussen Bremen en Bayern München en dan snel het vliegtuig naar Frankfurt in om van daar door te vliegen naar Parijs, waar om half negen Paris Saint-Germain – Monaco begon. En zondagochtend om half tien opnieuw in Sint-Stevens-Woluwe voor een dringend gesprek met zijn baas.
Polspoel, die vermoedde dat het over opslag zou gaan, klopte om één voor half tien blijgemutst op de deur, onder het koperen bordje : “Wouterke Vandenhaute, direkteur. ” Toen hij in een lederen stoel had plaatsgenomen stak Vandenhaute met een ernstige frons op het voorhoofd een cassette in de video-recorder en drukte op play. Op het scherm verscheen de wedstrijd Malaga – Villareal, een oefenduel uit de Spaanse tweede klasse, en Polspoel hoorde zichzelf zeggen : “Inworp Hernandez. “
Hier zette Vandehaute de band stil, keerde zich met een zucht naar Polspoel en sprak hem vermanend toe : “Dat is niet Hernandez, dat is Gonzalez. Hernandez is die met zijn snorreke. Ik vind dat ik het u moet zeggen Gui, uw voorbereiding laat de jongste tijd te wensen over. Ge zit hier niet meer bij de BRT, weet ge. “
Polspoel was even met verstomming geslagen, veerde dan recht en sloeg Vandenhaute met een rechtse hook dwars door het raam. Daarna ging hij zich als assistent aanbieden bij Siegfried Bracke.
Koen Meulenaere
