Waarom zou Peking Hongkong stuk willen ? Het is nu al een onvervangbaar stuk China en het wint snel aan belang.
Sir Jack Cater, voormalig chief secretary van Hongkong (hoofd van de Executive Council of Exco, zoveel als de Hongkongse nummer twee), leidt momenteel een studiebureau in Hong Kong Central. Hij heeft Hongkong gekend in de moeilijke jaren na de Tweede Wereldoorlog, toen de Japanners er een puinhoop en grote armoede hadden achtergelaten, en toen kort daarop de maoïstische machtovername in China tienduizenden vluchtelingen stuurde. ?Wij hebben een vluchtelingenmentaliteit,? zegt hij. ?Als er hommeles is in China vluchten de mensen gauw naar Hongkong ; als er boel is in Hongkong, rennen ze naar China. Meer mensen hier dan je je kan voorstellen, zijn met niks begonnen, en nu boven jan. Dit volk is zo begaafd… Ook de nieuwelingen die aankomen, vaak vers van het platteland, zie je in luttele jaren hun draai vind, werk, hun economie uit de grond stampen, zoals heel Hongkong trouwens : from rags to riches, dat zijn wij.?
De huidige politieke spanningen tussen China, Londen en Hongkong zijn voor sir Jack het gevolg van wederzijds onbegrip. ?We zitten in moeilijkheden door de streken van gouverneur Chris Patten,? zegt hij. Maar hij voegt daaraan toe, enerzijds, dat (geheime) opiniepeilingen nu, als die er waren, zestig tot zeventig procent voor Patten zouden opleveren en, anderzijds, dat de crisis eigenlijk al in de akkoorden ingeschreven was : het was alleen wachten op iemand als Patten om ze te zien uitbarsten.
VAAG.
?Dat heeft ermee te maken dat de teksten van het akkoord met Peking, de Joint Declaration en de Basic Law, op dit gebied erg vaag zijn. Wat op zijn beurt te wijten is aan het feit dat Londen indertijd, onder druk van de oppositievoerende Labour Party, en van de eigen Tory-backbenchers, absoluut één of andere notie van democratie nodig had in het akkoord. Met die vage aanwijzingen hoopte men dan dat wij hier toch een of andere vorm van democratische verkiezingen zouden krijgen. Maar zo had China het niet begrepen.?
Toen sir David Wilson dan wegging als gouverneur met zijn sinologen, en vervangen werd door Chris Patten, de politicus, dacht die het democratische gehalte van de Legco-verkiezingen te kunnen opvoeren, door het aantal rechtstreeks gekozen leden te verhogen. Hij wou zeker geen geheel democratische verkiezingen, alleen wat meer democratie, voor de overdracht, wat mee zou lopen met de zogenoemde ?doorgaande trein? van de administratie van Britse naar Chinese soevereiniteit.
?Maar zijn fout was dat hij vergat zijn plannen te bespreken met de Chinese leiding voor hij ze uitvoerde. Zodat Peking de indruk kreeg dat hij spelletjes aan het spelen was met de inhoud van de gemaakte akkoorden.?
Vandaar de persoonlijke toon in de Chinese aanvallen op gouverneur Patten. ?Maar die aanvallen nemen niet weg dat ik het volste vertrouwen heb in de toekomst van Hongkong. China wil immers dat Hongkong succes heeft. Peking wil aantonen dat het Hongkong beter kan besturen dan de Britten lukt ze dat niet, dan zullen ze gezichtsverlies lijden, en de rest van de wereld zal ze met haar kritiek niet sparen. Zeker de zakenlieden en de financiële wereld niet. Hongkong is immers op weg om het belangrijkste financiële centrum van China te worden. Zuid-China is geweldig veranderd, de markt van Guandong is open, zeventig procent van onze industrie is nu al naar China verhuisd en in die regio wordt Hongkong het grote diensten- en financiecentrum. Zouden ze dat stuk willen ??
S.V.E.
