Dat Pakistaans ex-premier Nawaz Sharif en zijn Moslimliga (PML-N) na de parlementsverkiezingen opnieuw aan de macht komen, is goed nieuws voor de VS en de regio, zegt MO*-hoofdredacteur Gie Goris.
‘Een opkomst van bijna 60 procent, dat is een duidelijk signaal dat de strategie van de taliban om mensen bang te maken, niet meer werkt. Ook goed nieuws is dat de verliezende regeringspartij PPP de uitslag niet betwist, ondanks onregelmatigheden in Karachi’, dat noemt Gie Goris de belangrijkste resultaten van de verkiezingen van afgelopen weekend.
Waarvoor is de regerende PPP afgestraft?
Gie Goris: Voor vijf jaar slecht bestuur, waarbij ze geen oplossingen had voor de gebrekkige elektriciteitsvoorziening en het toenemende geweld. De bevolking kreeg de indruk dat de regering alleen maar bezig was met het uit de wind zetten van president Ali Zardari voor fraudezaken uit de jaren negentig. De PPP heeft zich wel nauwelijks kunnen verdedigen, wegens te gevaarlijk. Voorzitter Bilawal Bhutto zat in het buitenland, president Ali Zardari moest per post stemmen en de zoon van ex-premier Yousuf Raza Gilani werd gekidnapt.
Is de regimewissel slecht nieuws voor de VS, dat Pakistan als strategische partner in de regio wil?
Goris: Zeker niet. Al is Sharif geen propere politicus, hij zal de relatie met de VS niet bruuskeren. Misschien zal de PML-N harder onderhandelen en de soevereiniteit van Pakistan duurder verkopen dan de PPP. Maar de machtsstructuren blijven overeind. En ze kennen hem, want hij was al twee keer premier.
Wat is het belang van de uitslag voor de regio?
Goris: Beloftevol, want Sharif belooft de relatie met India te verbeteren. Daar was hij tijdens zijn laatste regeerperiode ook mee bezig. Nu heeft Sharif een sterk mandaat, en ook de Indisch premier Manmohan Singh heeft baat bij een betere relatie, want volgend jaar gaat ook hij naar verkiezingen.
Wat zijn de belangrijkste binnenlandse uitdagingen?
Goris: De economie weer op de rails krijgen, in de eerste plaats door de elektriciteitsvoorziening te verzekeren. Dan zou ook de armoede verminderen, hoewel het maar de vraag is of de liberale Moslimliga zal willen herverdelen. Sharif heeft een reputatie van cliëntelisme. Maar als hij erin slaagt iets positiefs in gang te zetten, kan hij lang aan de macht blijven. Het volk zit op bestuur te wachten. Voor de geweldspiraal, vooral aan de grens met Afghanistan, is er evenwel geen toveroplossing. Het islamitisch extremisme heeft de straat in haar greep. Dat zit intussen diep in de samenleving. Door de hoge opkomst zal de taliban misschien wel met Sharif willen praten, maar hij zal ook ontwapening en een staakt-het-vuren van hen vragen. De kans dat ze daarop ingaan is klein.
T.V.
