Mocht u zichzelf in dit relaas over nieuwe rijken herkennen, dan moeten we u toch even uit die droom helpen. De kans dat u een superrijke bent, is immers héél klein.

Europese rijken worden High Net Worth Individuals (HNWI) genoemd als ze meer dan 1 miljoen euro (zo’n 40 miljoen frank) hebben. Superrijken of Super High Net Worth Individuals (SHNWI) hebben minstens 10 miljoen euro (meer dan 400 miljoen frank). In de VS en bij wereldwijde onderzoeken wordt iemand als HNWI beschouwd als hij of zij 1 miljoen dollar (zo’n 42 miljoen frank) bezit en als ultra-HNWI als het spaarvarken 30 miljoen dollar (1,2 miljard frank) moet zwelgen.

Wie in Europa rijk wil worden, kan er maar beter voor zorgen dat hij een mannelijke handelaar is. Dat bleek eind 1999 uit een studie van Eurobusiness Magazine. Want 26 van de 165 euromiljardairs in Europa waren winkeliers. En veruit de grootste groep onder hen bestond uit mannen. Toch was het een vrouw die als allerrijkste naar voren kwam: Liliane Bettencourt, die het Franse cosmeticabedrijf L’Oréal runt. Haar persoonlijke vermogen bedraagt meer dan 14 miljard euro. Voor dat bedrag kun je de rest van je leven elke dag bungeejumpen, een eilandje kopen, en nog geld voor een avondje in de Zillion overhouden ook.

Niet dat het enige invloed op haar nachtrust heeft, maar sinds kort is Bettencourt niet langer de rijkste mens van Europa. Haar plekje is ingepikt door de Zweedse Ikea-stichter Ingvar Kamprad. Wél een man en wél een winkelier, dus. Het familiefortuin van de Kamprads wordt op 15 miljard euro geraamd.

Na Bettencourt komt de Duitse Leo Albrecht, chef van warenhuisketen Aldi. Hij zou 11 miljard euro op zijn spaarboekje hebben. Geen mediagenieke rijke, die Leo. Hij heeft zich al meer dan twintig jaar niet meer in het openbaar laten zien. Geen decadente feestjes, champagneovergoten vakanties of beruchte bruidjes. Albrecht is vooral bang om zijn geld, zijn bedrijf of zichzelf te verliezen.

En dat is nog maar Europa. Uit het World Wealth Report 2000 van zakenbank Merril Lynch en Gemini Consulting blijkt dat er op de wereld 55.000 ultrarijken zijn met elk meer dan 30 miljoen dollar of 1,2 miljard frank. Zij worden ook ‘zinloos rijken’ genoemd. Joost mag weten waarom. Onderzoekers verwachten dat het aantal miljonairs tot 2004 jaarlijks met 12 procent zal toenemen.

Dat er steeds meer miljonairs zijn, heeft natuurlijk met de economische groei te maken. En met de sterk gestegen aandelenkoersen. Veel nieuwe rijken verwierven hun fortuin door de beursgang van een (internet)bedrijf of de verkoop van het deurknopbedrijf van hun vader. Ook de genereuze optieregelingen voor bestuurders van ondernemingen leverden een toename van het aantal rijken op. In Europa steeg het aantal dollarmiljonairs in 1999 met 22 procent tot 2,2 miljoen. Maar driehonderdduizend minder dan in de Verenigde Staten. Europa loopt wel op de VS achter wat dollarmiljardairs betreft. De helft van meer dan 500 dollarmiljardairs op de wereld is Amerikaan.

Er is nog een belangrijk verschil met Europa. In de VS heeft een aanzienlijk aantal rijken zijn vermogen zelf opgebouwd, terwijl veel Europeanen hun fortuin – vaak samen met hun titel – erven. De lijstjes met rijke Europeanen staan dan ook vol oude al dan niet adellijke families, terwijl het in de VS verboden is om een adellijke titel te dragen. Geld hebben, mag wél.

Ann Peuteman