Ook wat de gezondheid betreft duiken er in dit land communautaire verschillen op : de Walen – en dan vooral de inwoners van Charleroi – lijden meer aan ziekten van hart en bloedvaten dan de Vlamingen.
Eigenlijk kan je maar beter Chinees dan Fin zijn. Of beter Spaanse dan Schotse. Want het zijn de Finse mannen en de Schotse vrouwen die de grootste kans lopen op een hartaanval. De Chinese mannen en de Spaanse vrouwen daarentegen hebben het minste risico. Dat blijkt tenminste uit de vanaf 1984 wereldwijd georganizeerde Monica-enquête (Monitoring of Trends and Determinants of Cardiovascular Diseases), waarvan de resultaten in 1994 door de Wereldgezondheidsorganizatie (WGO) werden gepubliceerd. De enquête bracht verbazingwekkende zaken aan het licht.
Zo zouden de mannen in Karelië in het noorden van Finland een twaalf maal groter risico lopen op een hartaanval dan de mannelijke inwoners van Bejing in China. Vanwaar dat hoge risico in Karelië ? Dat heeft voor een groot deel te maken met de plaatselijke voeding die rijk is aan kalorieën en verzadigde vetten. En het risico van de vrouwen uit Glasgow (Schotland) op een infarct is negen maal groter dan bij de Catalaanse vrouwen.
Op internationaal vlak worden de verschillen tussen de seksen bevestigd. Het risico bij mannen ligt driemaal hoger dan bij vrouwen. Dat betekent niet dat vrouwen zich geen zorgen moeten maken – want ook binnen de vrouwelijke populatie tekenen zich opmerkelijke verschillen af. Zo krijgen de vrouwen uit Belfast vijf maal meer hartinfarcten dan de vrouwen uit Toulouse. Soms overtreffen ze zelfs de mannen : de Glasgowse vrouwen hebben meer infarcten dan de Catalaanse mannen.
De manier van leven en de risicofaktoren waaraan men is blootgesteld, spelen zeer zeker een belangrijke rol in deze verschillen. De studie toonde ook aan dat een overlijden als gevolg van een verstopping van de kransslagaders (infarct) steeds plotseling plaatsvindt. En dat geldt nog meer voor de vrouwen dan voor de mannen. Ook is gebleken dat meer mannen dan vrouwen aan de gevolgen van een infarct bezwijken vooraleer ze in het ziekenhuis binnengebracht worden.
ARME WALEN
In België spannen de inwoners van Gent en Charleroi de kroon voor wat betreft het aantal hartinfarcten. En ook hier zijn de resultaten uit de enquête verrassend : het aantal hartinfarcten in Gent komt eerder overeen met het cijfer van Rijsel (Frankrijk) dan met dat van Charleroi. In feite zit Charleroi in het koppeloton terwijl Gent zich nog in een betere middenpositie bevindt. In de loop van de negen eerste jaren van de Monica-enquête werden 2900 Gentse mannen met een infarct gekonfronteerd waarvan de helft het niet overleefde. Charleroi kwam uit op 3800 gevallen, met een sterftecijfer van 46 %. Bij de vrouwen is de situatie iets rooskleuriger : 963 gevallen in Charleroi (53 % met fatale afloop) en 712 in Gent (56 % met fatale afloop). Daarbij stijgt het aantal hartaanvallen in Charleroi nog : van 50 op 100.000 inwoners in 1987 tot 58 in 1991. In Gent daarentegen verminderen de cijfers : van 40 op 100.000 naar 35. Men konstateerde in de studie ook dat één derde van de slachtoffers (tussen 25 en 69 jaar oud) in het hospitaal overleed, de anderen stierven thuis of op de openbare weg.
M.R.
HITLER. Nadat hij al in 1941 een kleine hartinsufficiëntie had meegemaakt, kreeg hij vanaf 1942 doorlopend last van een hoge bloeddruk, waarmee tevens hoofdpijn en geheugenverlies gepaard ging. Vanaf eind 1944 steeg zijn risico op een hartinfarct sterk. Zover is het nooit gekomen vermits de Führer uiteindelijk zelf een einde aan zijn leven maakte.
